1. Αλλεργία στην προφύλαξη
Οι άνθρωποι που είναι αλλεργικοί στην μπανάνα, το αβοκάντο, το κάστανο, το ακτινίδιο και την ντομάτα έχουν πολλές πιθανότητες να έχουν ευαισθησία στο latex. Αυτό σημαίνει πως έχουν πρόβλημα με τα προφυλακτικά. Ένα αλλεργικό σοκ (κοκκινίλα και φαγούρα) απαιτεί ιατρική παρακολούθηση. Για τη φαγούρα χρησιμοποίησε ένα απλό αντισταμινικό χάπι, όπως το Zirtek, συμβουλεύει ο παθολόγος Ben Wedro.

2. Καρδιά με έντονες συγκινήσεις
Ευτυχώς, οι σχετιζόμενες με το σεξ καρδιακές προσβολές δεν είναι τόσο συχνές όσο πιστεύουν οι ογδοντάρηδες εκατομμυριούχοι, αλλά αν είσαι αγύμναστος, το να χρησιμοποιείς φάρμακα όπως το Viagra ή άλλα διεγερτικά -νόμιμα ή μη- μπορεί να δημιουργήσει έντονο στρες στην καρδιά σου, ειδικά αν τα πάρεις πριν από έντονη συνεύρεση. «Ολα αυτά θέτουν σε κίνδυνο σπασμών τη στεφανιαία αρτηρία σου, η οποία προκαλεί και το έμφραγμα» λέει ο δρ Wedro. Αν είσαι υπέρβαρος ή έχεις υψηλή καρδιακή πίεση ή χοληστερόλη, πάρε ασπιρίνη τη νύχτα για περισσότερη προστασία.

3. Χτύπημα κάτω από τη μέση
Ναι, είναι το χειρότερο κόκαλο που μπορείς να σπάσεις. Οταν ένα στητό πέος λυγίσει σε μεγάλη γωνία, ο εσωτερικός θάλαμός του μπορεί να σπάσει. Εκτός από τον ανεκδιήγητο πόνο «θα ακούσεις ένα κρακ και θα έχεις τεράστιο πρήξιμο και μώλωπα» λέει ο ουρολόγος Jon Pryor. Αυτό συμβαίνει συνηθέστερα κατά τη διάρκεια πολύ έντονου σεξ, όπου η γυναίκα είναι από πάνω. Η ζημιά γίνεται από το βάρος της. Σε αυτήν την περίπτωση, η μόνη θεραπεία είναι η άμεση εγχείρηση.

4. Το λουμπάγκο παραμονεύει
Αν έχεις να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα ευαίσθητης μέσης, το σεξ μπορεί να είναι λιγότερο απολαυστικό, προειδοποιεί ο Donald Hirsh της Διεθνούς Ενωσης Χειροπρακτικής. Για να γλιτώσεις τα οδυνηρά τραβήγματα, βάλε την από πάνω, αλλά με προσοχή.

menshealth.gr/health.tributes.6.7240.htmlt.

H σεξουαλική ζωή του άνδρα τα τελευταία 20 χρόνια φαίνεται να αλλάζει μπροστά στην προκλητική «αδηφάγα» γυναίκα, που βγήκε από την κουζίνα και τις κατσαρόλες της, και μπήκε στα γραφεία και στις ισχυρές καρέκλες της εξουσίας μιας επιτυχημένης καριέρας... Ο άνδρας, που φαντάζει λιγότερο άνδρας από χθες, προσπαθεί απεγνωσμένα να δείξει τις ισχυρές του επιδόσεις, τόσο στο κρεβάτι όσο και έξω από αυτό, δίνοντας τον καλύτερό του εαυτό ή πιστεύοντας ότι πρέπει να θυσιάσει τις χθεσινές του φαλλοκρατικές θέσεις στον βωμό της σημερινής απαίτησης να φαίνεται ισχυρός, επιτυχημένος και δυνατός.

H σεξουαλική συμπεριφορά του σημερινού άνδρα, που από τα είκοσι και μετά προσπαθεί να κρατήσει τον ρόλο του και να δείξει στη γυναίκα τον ανδρισμό του, αλλάζει δραματικά μες στην αντίληψη μιας σεξιστικής-προκλητικής κοινωνίας, που τον θέλει να έχει σημαντικά προσόντα ως προς το μέγεθος του σωματικού μέρους του και με επιδόσεις που οι αποδόσεις κάνουν τη γυναίκα να τον αναγνωρίζει ως το άγριο και επιθετικό αρσενικό των φαντασιώσεών της.
«Δεν μοιάζω με τους "θεούς" των περιοδικών. Είμαι για πέταμα;»

Τα MME, κυρίως τα περιοδικά, περιγράφουν τον άνδρα με εικόνες οι οποίες τον κάνουν να συγκρίνει τον εαυτό του με αυτά που διαβάζει για το πώς πρέπει να είναι και πώς τον θέλει η γυναίκα που τον επιλέγει. Το αποτέλεσμα είναι να αγχώνεται. H αναζήτηση της σεξουαλικής συμπεριφοράς τον οδηγεί στον φόβο και στην αγωνία εκφράζοντας την άγνοια μέσα από την έλλειψη σωστής πληροφόρησης για το πώς θα λειτουργήσει σωστά αναζητώντας μια γυναίκα σύντροφο, κάνοντας σεξ, ικανοποιώντας τον εαυτό του αλλά και εκείνη η οποία τελικά θα τον κρίνει θετικά ή θα τον απορρίψει. H σεξουαλική εικόνα του σημερινού άνδρα περνάει από πολλές αμφισβητήσεις ως προς το αν είναι πράγματι το αρσενικό που ικανοποιεί μια γυναίκα ή μια αίσθηση χωρίς χρώμα και ορμή, δίνοντας την εντύπωση του «λιγότερο» άνδρα ή του «καθόλου» άνδρα.
Ερωτας ως τα ενενήντα

Εκτός όμως από την κοινωνιολογική αναφορά της ανδρικής σεξουαλικότητας και των ερμηνειών γύρω από αυτήν, η πραγματικότητα οφείλει να απαντήσει σε πολλά ερωτήματα που αυξάνονται μες στην πορεία της ανθρώπινης σεξουαλικής ζωής που ξεπερνάει σήμερα τα 50 χρόνια. Αυτό είναι ένα μεγάλο μήνυμα για τη σεξουαλική έκφραση ειδικότερα του ανδρικού πληθυσμού, ο οποίος δεν γερνάει στα 50 και στα 60 χρόνια του αλλά αναζητεί τη σεξουαλική χαρά και την ικανοποίηση ακόμη και μετά τα 80 και τα 90 χρόνια της ζωής του. Ουσιαστικά δηλαδή άλλαξαν τα δεδομένα και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο άνδρας σήμερα, τόσο σε κοινωνικό όσο και σε ιατρικό επίπεδο. Πιο απλά, ο σημερινός άνδρας προσπαθεί να καταλάβει περισσότερο τη σεξουαλική του συμπεριφορά, ψάχνοντας τα αίτια και τα προβλήματα που τον οδηγούν στο να μην μπορεί να ικανοποιήσει τη γυναίκα σύντροφο αλλά και τον ίδιο τον εαυτό του, που συχνά τον εγκλωβίζει μες στον ρόλο της ανικανότητάς του. Γι' αυτό ένας άνδρας αλλά και μια γυναίκα πρέπει να γνωρίζουν τη βιολογία και την ψυχολογία της σεξουαλικής εικόνας, κυρίως όταν τα χρόνια περάσουν και αρκετά νοσήματα απειλήσουν τον σεξουαλικό ρόλο του. H σεξουαλική έκφρασή του σηματοδοτείται από τη λειτουργικότητα του πέους που εκφράζεται με τη στύση και την οργασμική φάση η οποία εκφράζεται με το ψυχικό μέρος της ηδονής και το βιολογικό μέρος της εκσπερμάτισης. Στύση και εκσπερμάτιση είναι τα δύο βασικά κριτήρια της σεξουαλικής λειτουργίας του, που διαφοροποιούνται με τα χρόνια και απειλούνται με τις οργανικές παθήσεις.
Πότε χάνεται η στύση...

Ολες οι μελέτες στην παγκόσμια ιατρική κοινότητα δείχνουν πόσο ευάλωτη μπορεί να είναι η στύση στον άνδρα και πόσο εύκολα μπορεί να χαθεί κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής από την αρχή ενός σεξουαλικού παιχνιδιού ως την πλήρη εισχώρηση στον κόλπο της γυναίκας φθάνοντας στην ολοκλήρωση και την εκσπερμάτιση. Ενας άνδρας πρέπει να γνωρίζει ότι στα 50 χρόνια σεξουαλικής ζωής του μπορεί να χάσει αιφνίδια και χωρίς αιτία τη στύση του, η οποία επανέρχεται χωρίς καμία ιατρική βοήθεια και θεραπεία. Ο ένας στους δύο άνδρες χάνει τη στύση του παροδικά και δεν χρειάζεται να αναζητήσει τους λόγους αφού η απάντηση σε αυτό το γεγονός είναι μόνο η ψυχολογική ένταση της στιγμής.
...και πότε πρέπει να ανησυχήσει ο «παθών»

Ο ένας όμως στους τρεις άνδρες φαίνεται να παγιδεύεται στο αιφνίδιο της στυτικής απώλειας και να οδηγείται στο άγχος της επόμενης φοράς και στον φόβο της έκθεσης απέναντι στη γυναίκα, που κατά τη γνώμη του τον παρατηρεί και τον αμφισβητεί για τον ανδρισμό του και για την επιθυμία του προς αυτήν... Ο ένας στους τέσσερις άνδρες μειώνει σημαντικά τη σεξουαλική επαφή του αποφεύγοντας το σεξ με διάφορες δικαιολογίες και προφάσεις ενώ κυρίαρχα υποβάλλει τον εαυτό του ότι δεν έχει σεξουαλική επιθυμία. Ο ένας στους πέντε άνδρες προσπαθεί με σπασμωδικές κινήσεις να κρυφτεί από το πρόβλημα αναζητώντας λύσεις για να ξεπεράσει το κακό που του συνέβη κρυφά από τη σύντροφό του.

Γιατί ο άνδρας όμως ζει την αγωνία της στύσης του και γιατί δίνει όλη αυτή τη σημασία για το πόσο καλή ή κακή στύση μπορεί να έχει στη σεξουαλική επαφή; Είναι αλήθεια ότι η στύση αποτελεί το μέσο της ερωτικής επικοινωνίας μεταξύ των δύο συντρόφων και είναι η «σφραγίδα» του καλού εραστή που περιμένει το μπράβο και την αναγνώριση από την ερωτική σύντροφο. Είναι επίσης αλήθεια ότι ο άνδρας αγωνιά περισσότερο για το καλώς έχειν της στύσης του όσο περισσότερο τον ενδιαφέρει η γυναίκα που βρίσκεται στο κρεβάτι του, άρα όσο περισσότερο μετράει η γνώμη της γι' αυτόν. Αυτό είναι και μια αντίφαση στην άποψη της γυναίκας ότι ο άνδρας χάνει τη στύση του γιατί δεν την επιθυμεί και ποθεί τόσο, ώστε η στύση του μπροστά της να είναι περήφανη και δυνατή! Που να 'ξερε λοιπόν αυτή η γυναίκα, που θυμώνει και τον χρεώνει, ότι όσο εκείνος την θέλει περισσότερο τόσο η στύση κινδυνεύει να πέσει και αυτός να εκτεθεί...
Πώς λειτουργεί ο μηχανισμός της στύσης

Αν δίναμε έναν βασικό ορισμό για τη στύση, θα λέγαμε με απλά λόγια ότι η στύση εκφράζει την ψυχική και σωματική διέγερση του άνδρα, που από τον εγκέφαλο ως το πέος, ορμόνες (τεστοστερόνη), νεύρα και νευρικές ίνες (συμπαθητικό-παρασυμπαθητικό) καθώς και αγγεία αφυπνίζονται με σκοπό τη διόγκωση και τη σκληρότητα του πέους από τη φάση της ηρεμίας ως την πλήρη ανάπτυξη του οργάνου, περνώντας ουσιαστικά στην καλύτερη δυνατή αιματική λειτουργία που το πέος μπορεί να διαθέτει.

H στύση φαίνεται να ξεκινάει από την ενδομήτρια ζωή και αποκτά τη συνειδητή αξία της τα πρώτα χρόνια της εφηβικής περιόδου (12-14 ετών), για να λειτουργήσει προσφέροντας την ηδονή και την ικανοποίηση (εκσπερμάτιση) στους αυνανισμούς που βιώνει ο έφηβος και στην ενήλικο περίοδο, όταν ο έφηβος και νεαρός άνδρας φθάσει στην πρώτη του σεξουαλική επαφή. Τότε βιώνει το πρώτο άγχος και την αγωνία για την ποιότητα της στύσης του αλλά και για το πόσο μεγάλο και σωστό είναι το μέγεθος του πέους του. Πολλά είναι τα αγόρια που αναζητούν το σωστό μέγεθος και πολεμούν για τα εκατοστά της στύσης διαβάζοντας ανεύθυνα δημοσιεύματα και βιβλία για το περίφημο «απαιτούμενο μέγεθος». Πολλοί όμως είναι και οι γονείς, μαμάδες και μπαμπάδες, που ψάχνουν το πέος του γιου τους κρυφά και φανερά, φοβούμενοι μήπως το παιδί τους έχει μικρό πέος, κάτι που θα του σημαδέψει την υπόλοιπη ζωή του.
Οι μύθοι για το μέγεθος που (δεν) μετράει

H αλήθεια είναι ότι το μέγεθος του πέους δεν είναι το ίδιο από άνδρα σε άνδρα και από φυλή σε φυλή, και ουσιαστικά η αύξησή του ολοκληρώνεται στα 17-18 χρόνια του έφηβου και επηρεάζεται από ορμονικές διαταραχές και προβλήματα που επιδρούν στη σωματική ανάπτυξη του παιδιού. Αν όμως κάποιος ρωτούσε πόσο είναι σε μέγεθος ένα φυσιολογικό πέος, θα λέγαμε ότι αυτό κυμαίνεται από 10 ως 15 εκ. ενώ κάτω από τα 10 εκ. υπάρχει πρόβλημα μικροφαλίας που χρειάζεται ορμονολογική-ουρολογική εκτίμηση. Ενα πέος δεν κρίνεται για την ποιότητα της στύσης από το μέγεθός του, που μάλιστα ιατρικά έχει αποδειχθεί ότι όσο πιο μεγάλο είναι τόσο πιο δύσκολα γίνεται σκληρό και απαιτείται μεγάλη ποσότητα αίματος για να υπάρξει σημαντική και σκληρή στύση. Είναι επίσης αποδεδειγμένο ότι η γυναίκα δεν κυνηγάει τα εκατοστά του πέους του άνδρα αλλά κυνηγάει τον ίδιο και θέλει περισσότερο το μυαλό του και την προσωπικότητά του παρά το πέος του που, όσο μεγάλο και ωραίο και αν είναι, δεν αρκεί για να την πείσει να κοιμηθεί μαζί του. Το μέγεθος του πέους ταλαιπωρεί το μυαλό του άνδρα που χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια, χαμηλή αυτοεκτίμηση και δειλία να εκφράσει τη σεξουαλική του ορμή και επιθετικότητα προς τη γυναίκα, μετρώντας με τον χάρακα τα εκατοστά που πιστεύει ότι του λείπουν για να την κατακτήσει!
H ένοχη παχυσαρκία

Το πέος φαίνεται να επηρεάζεται από το πάχος και το χαλαρό κοιλιακό τοίχωμα, που βυθίζεται μέσα στο παχύσαρκο παιδί, προκαλώντας τον φόβο και την αγωνία στη μητέρα που το βλέπει μικρό και το θεωρεί προβληματικό. Πρέπει λοιπόν να καταλάβει ότι το λίπος προκαλεί αίσθηση μικρού πέους ενώ γενικώς η παχυσαρκία μειώνει τη στυτική λειτουργία και περιορίζει και την κινητικότητα των όρχεων, που βυθίζονται μες στους χοντρούς και λιπαρούς μηρούς.

H στύση χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση των συχνών επεισοδίων στη μικρή νεαρή ηλικία, που σιγά σιγά αραιώνουν και λιγοστεύουν στα χρόνια που κυλούν και ο άνδρας γερνάει. Τα συχνά στυτικά επεισόδια λειτουργούν αυτόματα και αιφνίδια όταν το αγόρι ακόμη και μες στη σχολική τάξη, εκεί όπου γράφει στον πίνακα, αισθάνεται το «φούσκωμα» στο παντελόνι του, προκαλώντας του αμηχανία, αγωνία και αίσθημα ντροπής μήπως αποκαλυφθεί.

H πρωινή στύση, γνώριμη σε όλους τους άνδρες ως «στύση της ούρησης», είναι χαρακτηριστικό δείγμα φυσιολογικής στύσης, που ανταποκρίνεται από τη μικρή ηλικία σχεδόν σε κάθε αφύπνιση του παιδιού, για να αραιώσει μέσα στα χρόνια που ο άνδρας αρχίζει να εμφανίζει οργανικά προβλήματα τα οποία αλλοιώνουν την πρωινή του στύση ως και την εξαφανίζουν υπό την επήρεια σοβαρότερων προβλημάτων υγείας ή μακροχρόνιων φαρμακευτικών θεραπειών (υπέρταση, καρδιοπάθειες, σακχαρώδης διαβήτης, κατάθλιψη κ.ά.).

Σημαντική στύση θεωρείται και η νυχτερινή, που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια του ύπνου, όταν ο άνδρας κοιμάται βαθιά και μπορεί σε διάστημα 6-8 ωρών να παρουσιάσει 3-5 στυτικά επεισόδια σκληρότητας, τα οποία δείχνουν ότι η στύση του είναι υγιής και φυσιολογική (αποτελεί αξιόπιστη ιατρική διερεύνηση σε άνδρα που αναφέρει στυτικό πρόβλημα και υπάρχει δυσκολία να δούμε αν είναι ψυχολογικό ή οργανικό).

Αλλες μορφές στύσης περιγράφονται σε φάσεις ηρεμίας και γλυκιάς χαλάρωσης του άνδρα που μπορεί να αισθανθεί τη σκληρότητα του πέους μέσα από μια συναισθηματική αναπόληση αγαπημένης συντρόφου ή διάχυτης σεξουαλικής αίσθησης η οποία περιλαμβάνει και φαντασιωσικό υλικό γυναίκας που ποθεί ή που βιώνει σεξουαλικές ηδονιστικές φάσεις μαζί της.
Εγκεφαλική διέγερση

Είναι ουσιαστικό κριτήριο της σεξουαλικής διέγερσης στον άνδρα η στύση που ψυχικώς εκφράζεται με τη σεξουαλική έλξη, επιθυμία, πόθο, πάθος και ηδονή για τη γυναίκα-στόχο, που τη σκηνοθετεί φαντασιωσικά, τη νιώθει οπτικά (όραση), την αισθάνεται απτικά (αφή-άγγιγμα), την εισπράττει οσφρητικά (μυρωδιά), τη βιώνει ακουστικά (φωνή-ακοή) και την απολαμβάνει γευστικά (στοματική επαφή-γεύση).

Οι πέντε αυτές βασικές αισθήσεις που καταγράφουν την εγκεφαλική διέγερση προϋποθέτουν την εντολή της νευρογενούς και αιματικής λειτουργίας, ώστε το πέος να σηκωθεί, να διογκωθεί και να σκληρύνει, ώστε η στύση να είναι ικανή προκειμένου το πέος να αναζητήσει την τελική επαφή με το γυναικείο σώμα διεκδικώντας την εισχώρηση στον κόλπο.

H σεξουαλική διέγερση του άνδρα, ταυτισμένη με τη στύση, δεν περιχαρακώνεται στη σεξουαλική πράξη αλλά σε όλο το φάσμα της ερεθισματικής, ψυχοσωματικής αντίδρασης, που το παιχνίδι προσφέρει με τις φάσεις-στάσεις, προκειμένου να ετοιμαστεί και η γυναίκα αντίστοιχα με τη στύση του άνδρα, που είναι η κολπική εφύγρανση, ώστε η σεξουαλική πράξη να οδηγήσει την κορύφωση της οργασμικής εκφόρτισης και στους δύο (foreplay, orgasmic play). H εκσπερμάτιση καθορίζει αυτή τη βιολογική αποφόρτιση του άνδρα, όπου αρχίζει η στυτική χαλάρωση και η προοδευτική μείωση της στύσης, φέρνοντας το πέος στην προηγούμενη εικόνα προ της διέγερσης. H ψυχική επαναφορά του άνδρα είναι γρήγορη και άμεση, δίνοντας την προσαρμοστική λειτουργικότητά του, οδηγώντας τον στο «σημείο μηδέν» στο οποίο ήταν προτού ξεκινήσει η σεξουαλική επιθυμία.
Οι κανόνες τού after play

Αυτή η γρήγορη επαναφορά και το άμεσο σβήσιμο του άνδρα αφήνουν ψυχικό κενό στη γυναίκα, που χρειάζεται αρκετό χρόνο για να επανέλθει στην ψυχική της ηρεμία και να αισθανθεί συναισθηματική πληρότητα και ικανοποίηση, κάτι που ο άνδρας τις περισσότερες φορές το ξεχνάει ή αδιαφορεί γι' αυτή την ανάγκη της γυναίκας. Είναι γνωστές και ωμές οι περιγραφές των γυναικών, που δείχνουν τον άνδρα μετά την εκσπερμάτισή του να γυρίζει πλευρό και να ροχαλίζει σε ελάχιστα λεπτά αν είναι στο σπίτι του ή να ψάχνει το παντελόνι του κοιτώντας το ρολόι του, εκφράζοντας την αγωνία του για τη γρήγορη φυγή του. Δεν είναι λίγες οι φορές που τηλεφωνεί στον φίλο του ή ανοίγει την τηλεόραση, βλέποντας ακόμη και κάτι άσχετο, αφήνοντας δίπλα τη σύντροφο να εισπράττει την αδιαφορία και την ψυχρότητά του.

Το κλείσιμο της σεξουαλικής επαφής, που κοιμίζει το πέος στον άνδρα και ηρεμεί το αιδοίο και τον κόλπο στη γυναίκα, πρέπει να έχει συναισθηματική τρυφερότητα και αίσθημα ευχαρίστησης του άνδρα προς τη γυναίκα, ώστε να είναι ένα γλυκό και όμορφο κλείσιμο, καλλιεργώντας ένα καλό και φιλήδονο επόμενο άνοιγμα (after play). Ο άνδρας με την οργασμική κορύφωση χάνει για αρκετό χρόνο τη στυτική του ικανότητα και χρειάζεται χαλάρωση και ελαφρά ηρεμία για να ξαναδιεγερθεί και να έχει καλή στύση, έτοιμη για τον επόμενο κύκλο της σεξουαλικής επαφής. Πολλές φορές, αγνοώντας ότι είναι απαραίτητη η χρονική αυτή περίοδος ηρεμίας που ονομάζεται «ανερέθιστη περίοδος», κυριαρχείται από το άγχος μιας γρήγορης επόμενης στύσης, ιδιαίτερα μάλιστα αν αισθάνεται γρήγορος και πρόωρος στην εκσπερμάτιση της πρώτης επαφής με τη σύντροφο.

Αλλά και η γυναίκα πολλές φορές τον αγχώνει, ειδικά όταν είναι σε σεξουαλική διέγερση και απαιτεί μια στύση για να συνεχιστεί το σεξουαλικό παιχνίδι, κάτι που φυσικά δεν μπορεί να γίνει αμέσως μετά το τελείωμά του. H παγίδα της δεύτερης φοράς μπερδεύει και φορτίζει και τους δύο συντρόφους όταν την απαιτούν και τη θεωρούν απόδειξη της σεξουαλικής τους ορμής στο πόσο ο ένας θέλει τον άλλον.
H αγωνία που σκοτώνει

Το κυνήγι της στύσης βασανίζει τον άνδρα σε όλα τα χρόνια της σεξουαλικής του ζωής. Ο καθρέπτης της σεξουαλικής υγείας του τού δείχνει μέσα στα χρόνια ότι μπορεί η στύση να τον προδώσει και να του δημιουργήσει αρκετά ψυχολογικά προβλήματα δηλητηριάζοντας την ποιότητα ζωής του, τη σχέση του με τη σύντροφό του, ακόμη τη σχέση του με το παιδί του, φθάνοντας στα όρια της κατάθλιψης, της απελπισίας αλλά και της αυτοκτονίας, κυρίως στις νεαρότερες ηλικίες, όπου η αγωνία για τη στύση είναι πολύ μεγαλύτερη στο μυαλό του νεαρού άνδρα. H στύση, που ταυτίζεται με τη θετική ψυχολογία και την ψυχική ισορροπία ενός ολοκληρωμένου άνδρα, λειτουργεί σαν το εργαλείο το οποίο πείθει τη γυναίκα για το πόσο σημαντική είναι στη ζωή του, μπορεί να φέρει αντιμέτωπους τους δύο συντρόφους, όταν το άγχος φωλιάσει στο μυαλό του άνδρα και η ψυχική εικόνα του απειληθεί και αμφισβητηθεί από τον ίδιο, αναζητώντας τη στύση ως τη βασική πηγή επικοινωνίας με τη σύντροφό του.
«Τι θα γίνει αν δεν μπορέσω;»

H στύση που λειτουργεί μέσα από τον βαθμό της σκληρότητας και της διάρκειας της σκληρότητας κατά τη σεξουαλική επαφή μπορεί να χαθεί όταν ο σημαντικότερος εχθρός, που είναι το άγχος, μπει στο μυαλό του άνδρα και στο κρεβάτι της σχέσης.

Το άγχος δυναμιτίζει τη στυτική απόδοση, γκρεμίζει την αυτοπεποίθηση του εραστή και ανατρέπει την αξιοπιστία του μπροστά στα μάτια της γυναίκας. Το άγχος, που στις ημέρες μας φαίνεται να τρώει όσα αφορούν την ανθρώπινη ζωή, σκοτώνει πραγματικά το σεξ και ξεφουσκώνει στην κυριολεξία εκείνον ο οποίος πλέον κάθε φορά που προσπαθεί να έρθει σε σεξουαλική επαφή με τον σύντροφό του αισθάνεται ότι γίνεται ρεζίλι και εξευτελίζεται με το χάσιμο της στύσης και την περιφρονητική απογοήτευση της ερωτικής συντρόφου. H στύση κυνηγάει τον άνδρα που τη θέλει προτού διεγερθεί, στον φόβο του ότι μπορεί να τη χάσει.

Σε κάθε σκέψη του μπαίνει το ερώτημα: «Τι θα γίνει αν δεν μπορέσω;». Συνεχώς τη σκέφτεται και τη φαντάζεται σαν το θηρίο που τελικά τον τρώει ενώ το βλέμμα του είναι στο πέος του την ώρα που προσπαθεί με μηχανικές κινήσεις να χαϊδέψει τη σύντροφό του, χωρίς όμως να αισθάνεται καμία διέγερση, αφού στην ουσία το βλέμμα του είναι άδειο και δεν βλέπει μπροστά του τίποτε, παρά μόνο τη στύση που μπλοκάρει, δεν λειτουργεί, δεν υπάρχει. Πανικός, δραματοποίηση, θυμός και φόβος τον κάνουν να φέρεται σπασμωδικά και ανώριμα, προσπαθώντας απεγνωσμένα να σώσει την «τιμή» του.

Μπορεί να παλεύει ώρες με τη σύντροφό του για να επιτύχει έστω και μία στυτική διόγκωση, ώστε να επιχειρήσει την εισχώρηση, αποφεύγοντας το αίσθημα ότι εξευτελίζεται και ότι είναι ανίκανος. Ο εκνευρισμός κυριαρχεί όμως και στους δύο ή πολλές φορές η γυναίκα προσπαθεί να τον χαλαρώσει με φράσεις όπως «δεν πειράζει, μη το σκέφτεσαι, δεν είναι τίποτε», εκείνος όμως νιώθει ακόμη πιο ένοχα και αμήχανα αισθανόμενος ότι τον παρηγορεί και τον θεωρεί ανίκανο, άρα τον λυπάται. Συχνές είναι όμως και οι αντιδράσεις της γυναίκας που μιλάει απότομα υποτιμητικά, απορριπτικά. Τις περισσότερες φορές και οι δύο αποφεύγουν να συναντηθούν ξανά, κατεβάζοντας την αυλαία μιας άθλιας παράστασης...

Εξω όμως από την ψυχολογική διαταραχή μιας στυτικής δυσλειτουργίας όπου πράγματι το άγχος, ο φόβος της αποτυχίας και ο ρόλος του στόχου προς το τέλειο και το ιδανικό, πολλά οργανικά προβλήματα χαλούν τη στυτική λειτουργία και αλλοιώνουν την ποιότητα της στύσης η οποία φαίνεται να διαφοροποιείται σημαντικά μέσα στα χρόνια.
Μετά τα σαράντα τι;

Ο άνδρας μετά τα 40 χρόνια ζωής του αρχίζει να εμφανίζει οργανικές παθήσεις, πληρώνοντας το τίμημα της ευμάρειας, της καλοζωίας και της καρέκλας του επιτυχημένου του γραφείου. H παχυσαρκία, η υπέρταση, η αύξηση της χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων μπαίνουν για τα καλά στη ζωή του. Το δε κάπνισμα σε συνδυασμό με το αλκοόλ και την κακή διατροφή διαμορφώνουν το τέλειο σκηνικό της ατελούς στύσης. Νοσήματα που θεωρούνται ευρύτατα διαδεδομένα τα τελευταία 20 χρόνια στον ανδρικό πληθυσμό εμφανίζουν μαζί με την πληθώρα των συμπτωμάτων και σεξουαλική δυσλειτουργία στον άνδρα, που ξεκάθαρα είναι η στυτική διαταραχή.
Καρδιά+πίεση+διαβήτης=άσ' τα να πάνε...

Κυρίως η στεφανιαία νόσος, ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπέρταση, που πυκνά συχνά συνυπάρχουν σε έναν άνδρα πάνω από τα 50 χρόνια, δείχνουν και τη σεξουαλική ανικανότητα που ο συγκεκριμένος άνθρωπος παγιδεύεται για τα καλά. H στύση φαίνεται εδώ να δείχνει την κακή της εικόνα, κυρίως με τη μαλθακή της παρουσία, αφήνοντας πίσω την καλή σκληρότητα και τη διάρκεια, απαραίτητη για να λειτουργήσει η σεξουαλική επαφή των δύο συντρόφων. H στύση που φαίνεται να παρουσιάζει σοβαρές απώλειες μέσα από τα συγκεκριμένα νοσήματα επιβαρύνεται πολύ περισσότερο από την περιφερική αγγειοπάθεια, η οποία ουσιαστικά αφαιρεί την πλούσια αιμάτωση των σηραγγωδών σωμάτων του πέους.

H αιμάτωση αυτή, που σιγά σιγά χωλαίνει και μικραίνει, φωτογραφίζει την αδυναμία στύσης, όλων των ειδών - πρωινές, νυχτερινές ή στύσεις που η ψυχική επιθυμία προκαλεί στον άνδρα. H στύση φαίνεται όμως να προσβάλλεται και νευρογενώς αφού ο σακχαρώδης διαβήτης χαλάει τα αγγεία και τα νεύρα του πέους. Με την πάροδο του χρόνου, όσο το οργανικό νόσημα καταστρέφει το βιολογικό υπόστρωμα του άνδρα επιδεινώνει σημαντικά τη λειτουργικότητα της στύσης αλλά ρίχνει και ψυχολογικά τον άνδρα που, ενώ θέλει, στην ουσία δεν μπορεί. H σκέψη του γεμίζει από ιδέες ότι σεξουαλικά ξόφλησε και ότι πλέον η σεξουαλική του ζωή πέθανε αφήνοντας τη νοσταλγία και την αναζήτηση του παρελθόντος στη σημερινή πραγματικότητα.

Πολλές φορές και οι ιατρικές θεραπείες και τα φάρμακα τον οδηγούν να αισθάνεται την «πολυτέλεια» της αναζήτησης μιας σεξουαλικής ζωής που δεν υπάρχει πια. Ακόμη και οι θεραπευτές γιατροί δεν ενισχύουν τη σεξουαλική του ζωή ενώ δεν τον ρωτούν τι αισθάνεται σεξουαλικά και όταν αυτός ρωτήσει πολλές φορές οι απαντήσεις είναι απόλυτες και τον κατακεραυνώνουν: «Δεν σκέφτεσαι ότι σώθηκες από το έμφραγμα και το μυαλό σου είναι στο σεξ;». Ασφαλώς θα αδικούσαμε και εκείνους τους γιατρούς που δίνουν πραγματική σημασία και αξία για τη σεξουαλική ζωή του αρρώστου τους ενισχύοντας το δικαίωμα στο σεξ και την ανάγκη ο άνθρωπος ο οποίος πάσχει από ένα σοβαρό νόσημα να μην καταδικαστεί στη σεξουαλική σιγή. Είναι μάλιστα αξιόλογο το ότι προσπαθούν να πείσουν και τη γυναίκα σύντροφο, η οποία μες στον φόβο της για τη ζωή του άνδρα της, αρνείται το σεξ, αισθανόμενη έτσι ότι τον προστατεύει από τον κίνδυνο να χάσει τη ζωή του επάνω στο παιχνίδι της ηδονής και της απόλαυσης.
Υπάρχει θεραπεία;

Τα τελευταία χρόνια, όπου ο άνδρας αναγνωρίζει ανοιχτά την καλή ποιότητα ζωής την οποία προσφέρει η σεξουαλική συνέχεια, έχει εξοικειωθεί με την αναζήτηση θεραπειών και προσεγγίσεων διόρθωσης της σεξουαλικής ανεπάρκειάς του.

Ακόμη, με την καλύτερη πληροφόρηση που δίνει σήμερα η ιατρική κοινότητα και η γυναίκα σύντροφος φαίνεται να είναι πιο δεκτική σε θεραπευτικές τεχνικές οι οποίες προσφέρουν στυτική επαναφορά στον άνδρα που έχασε οργανικά τη στύση του. Πολλές μελέτες καταγράφουν τη θετική ψυχολογία του άνδρα που εισπράττει διεκδικώντας τη σεξουαλική του ζωή σε σχέση με εκείνον που παραιτείται και βουλιάζει στην κατάθλιψη της ασθένειας και στην άρνηση να δει το σεξουαλικό του πρόβλημα μέσα από την ιατρική βοήθεια που η σύγχρονη ανδρολογία-ουρολογία προσφέρει. Φάρμακα που σημάδεψαν το κλείσιμο του προηγούμενου αιώνα έκαναν τον άνδρα να νιώσει πιο δυνατός και κυρίως το «μπλε χάπι» (Viagra) του έφερε νέες προοπτικές και αισιόδοξες λογικές αλλά και λύσεις στην ποιότητα της στύσης και στην καλύτερη απόδοση.

Είναι όμως καλό να πούμε ότι ακόμη πολλά φάρμακα θα δώσουν περισσότερη και καλύτερη σεξουαλική ζωή στον άνδρα ως τα βαθιά γεράματα θα βλέπει το σεξ ως απαραίτητο μέρος της ζωής του και της σχέσης του με τη σύντροφό του ενώ οι χειρουργικές τεχνικές και οι ενέσεις που ξυπνούν το κουρασμένο πέος κερδίζουν έδαφος στους εκατομμύρια άνδρες που παγκοσμίως με μεγάλη ευκολία κάνουν χρήση και εισπράττουν την ικανοποίηση και τη χαρά του έρωτα. Σχεδόν πάνω από 500 εκατομμύρια άνδρες στον κόσμο αναζητούν θεραπείες που προσφέρουν την πολυπόθητη στύση μέσα από σωστά ιατρικά δεδομένα και όχι φυσικά μέσα από τον δρόμο της υπερβολής και της ανοησίας που κάποιοι καταφεύγουν, θέλοντας να γίνουν οι «Σούπερμαν» του σεξ.

Είναι καλό να ξέρουμε ποια βιολογικά νοσήματα μπορεί να απειλήσουν τη σεξουαλική ζωή του άνδρα και ποια φάρμακα επίσης μπορεί να μειώσουν τη στυτική ποιότητα, όταν είναι αναγκαία και απαραίτητα για τη θεραπεία των οργανικών αυτών νοσημάτων. Επίσης ποιες τεχνικές και φαρμακευτικές προσεγγίσεις βοηθούν τη στυτική αφύπνιση προσφέροντας καλύτερη στύση, καλύτερη εισχώρηση στον κόλπο της συντρόφου και περισσότερη ψυχοσωματική ικανοποίηση και στους δύο. Είναι απαραίτητο να πούμε ότι θεραπείες της στυτικής αποκατάστασης γίνονται μόνο από τους αντίστοιχους εξειδικευμένους γιατρούς, που με τη δική τους ιατρική οδηγία προσφέρουν σωστή και ασφαλή θεραπεία χωρίς κινδύνους και επιπλοκές σε σχέση με άλλες φαρμακευτικές αγωγές οι οποίες αποκλείουν την οποιαδήποτε αυθαίρετη και επιπόλαιη λήψη φαρμάκων. Το σεξ προϋποθέτει τον αυτοσεβασμό, την ωριμότητα και την υπεύθυνη διεκδίκηση της ιατρικής γνώσης και φροντίδας.

Η επιθυμία για σεξουαλική επαφή και σχέση είναι μια από τις ανθρώπινες επιθυμίες που έχουν άμεση σχέση με οργανικά προβλήματα υγείας , ψυχολογικά που έχουν και ψυχιατρικό υπόβαθρο η απλά είναι αιτία στρες η κακής διάθεσης.

Όταν ο άνθρωπος γνωρίσει το σεξ , η επιθυμία για συνεύρεση και σεξουαλική επαφή είναι έντονη ακόμη και όταν δεν υπάρχει ερωτική συναισθηματική σχέση.

Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που υπήρχε υπάρχει και πρέπει να υπάρχει το αρχαιότερο των επαγγελμάτων αυτό της διαθέσιμης γυναίκας η ανδρός για αυτή την σχέση και μονό.

Σε κάθε ανεπτυγμένη χωρά στον κόσμο και στις υποανάπτυκτες αυτό το επάγγελμα υπάρχει.

Τώρα στα καθαρά ιατρικά που μας αφορούν.

Ας εξετάσουμε λογούς για την Απώλεια της σεξουαλικής επιθυμίας.

Μεταξύ των γυναικών υπάρχει ένα ποσοστό της τάξης του 43% που επηρεάζεται ενώ μεταξύ των ανδρών το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 31%.

Η μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας είναι ένα από τα συχνότερα προβλήματα που παρουσιάζονται σήμερα στα ζευγάρια.

Για τη μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας ευθύνονται κυρίως ψυχολογικοί λόγοι:

1. Μείωση της αυτοπεποίθησης και κατάθλιψη

2. Προβλήματα στη σχέση του ζευγαριού. Ο θυμός, οι αντιπαραθέσεις, λειτουργούν αρνητικά για τη σεξουαλική έλξη μεταξύ των δύο.
Επίσης ορισμένες συνήθειες του ενός από τους δύο, ή ακόμη η φυσική εμφάνιση και ζητήματα υγιεινής μπορούν να συμβάλουν στην μείωση της επιθυμίας για σεξ

3. Το στρες, το άγχος, η αγωνία για θέματα επαγγελματικά, καταστέλλουν τη σεξουαλική ορμή

4. Οι φοβίες όπως για παράδειγμα ο φόβος για μια ασθένεια που μπορεί να μεταδοθεί από το σεξ, ο φόβος για μια πιθανή εγκυμοσύνη που μπορεί να προκύψει από τη σεξουαλική πράξη ή ακόμη θρησκευτικές αναστολές, είναι παράγοντες που μειώνουν ουσιαστικά την επιθυμία για σεξ.
Ακόμη μια φοβία που μπορεί να καταστέλλει την επιθυμία είναι ο φόβος μήπως το άτομο δεν αποδώσει σεξουαλικά στο βαθμό που αναμένεται

5. Παλιές τραυματικές εμπειρίες της σεξουαλικής ζωής, καταστολές που εμπεδώθηκαν έντονα από την παιδική ηλικία ή ακόμη προσωπικές αμφιβολίες για τη σεξουαλική ταυτότητα του ατόμου είναι δυνητικοί παράγοντες μείωσης της σεξουαλικής επιθυμίας

Πρέπει να προσθέσουμε ότι εκτός από τις ψυχολογικές αιτίες που μειώνουν τη σεξουαλική επιθυμία που είναι οι συχνότερες, υπάρχουν και οι οργανικές αιτίες που καταστέλλουν τη σεξουαλική διάθεση:

· Χρόνιες ασθένειες, διαβήτης, καρδιοπάθειες, νεφρική ανεπάρκεια, ηπατικά προβλήματα, καρκίνος, νευρικές παθήσεις, τραυματισμοί

· Ορμονικές διαταραχές, παθήσεις των όρχεων ή των ωοθηκών, ανωμαλίες της υπόφυσης και του υποθάλαμου στον εγκέφαλο, υποθυρεοειδισμός. ,διαβήτης

· Παρενέργειες φαρμάκων αντί υπερτασικά ,αντί επιληπτικά και ψυχοτρόπα , κατάχρηση αλκοόλ και άλλων εθιστικών ουσιών ή ναρκωτικών

Η λύση του προβλήματος της μείωσης της σεξουαλικής επιθυμίας θα επέλθει μόνο μετά από την επίλυση των ψυχολογικών ή σωματικών διαταραχών που υποβόσκουν.

Σχεδόν όλα τα ζευγάρια θα αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα με το σεξ σε μια στιγμή της ζωής τους. Μερικά προβλήματα θα είναι παροδικά και θα φύγουν από μόνα τους. Άλλα θα επιλυθούν μέσα στο ζευγάρι με υπομονή, με φροντίδα και με τη βοήθεια της πληροφόρησης που μπορεί να έχει για τα θέματα αυτά ο ένας από τους δύο.

Σε περιπτώσεις που υπάρχει η υποψία για μια οργανική πάθηση είναι σημαντικό να ζητηθεί η βοήθεια του γενικού γιατρού. Εάν δεν υπάρχει οργανικό πρόβλημα, οι ειδικοί σύμβουλοι και ψυχοθεραπευτές μπορούν να συμβάλουν στην αναγνώριση και στην επίλυση των προβλημάτων που μειώνουν τη σεξουαλική επιθυμία.

Οι διαταραχές της σεξουαλικής ζωής μπορεί να είναι αιτία διαταραχής της γενικότερης σχέσης του ζευγαριού. Επίσης τα άλλα προβλήματα στη σχέση, είναι δυνατόν να εκφράζονται με απουσία σεξουαλικής επιθυμίας και δυσκολίας στη διέγερση κατά την ερωτική διαδικασία.

Η σιωπή για τα σεξουαλικά προβλήματα μπορεί να βλάπτει τις σχέσεις μεταξύ του άντρα και της γυναίκας. Για το λόγο αυτό η ενημέρωση για σκοπούς πληροφόρησης και η ανταλλαγή απόψεων μέσα στο ζευγάρι μπορεί να προσφέρει πολύτιμες υπηρεσίες.

Το πρόβλημα μπορεί να εμφανιστεί μόνο μια φορά και είναι δυνατόν να διαρκέσει για μερικές μέρες ή εβδομάδες. Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο ιδιαίτερα όταν υπάρχει μια ασθένεια, μια περίοδος έντονου στρες ή μετά από τη γέννηση ενός παιδιού.

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που τα προβλήματα όπως η απώλεια της σεξουαλικής επιθυμίας, μπορούν να διαρκέσουν για μήνες. Σε τέτοιες καταστάσεις μπορούν να δημιουργηθούν έντονα αισθήματα απόρριψης και απώλειας μέσα στο ζευγάρι.

Της ΝΤΑΝΙ ΒΕΡΓΟΥ

Μπορεί η στυτική δυσλειτουργία να είναι προάγγελος της στεφανιαίας νόσου; Μπορεί, λένε Έλληνες επιστήμονες που σε μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Α' Καρδιολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, διαπίστωσαν ότι:

- Η στυτική δυσλειτουργία είναι μια αρκετή συχνή (μέχρι 75% των περιπτώσεων), συνυπάρχουσα με τη στεφανιαία νόσο ασθένεια.
- Ένας στους τέσσερις άνδρες (20-25%) άνω των 40 ετών που εμφανίζουν προβλήματα στη στύση, τα οποία δεν σχετίζονται με ψυχολογικές ή ορμονικές διαταραχές, έχουν αγγειογραφικά τεκμηριωμένη υποκλινική στεφανιαία νόσο (έχουν τη νόσο χωρίς να το γνωρίζουν).
«Το ανδρικό γεννητικό όργανο είναι αγγείο. Έτσι δυσλειτουργεί και όταν το άτομο αντιμετωπίζει καρδιαγγειακά προβλήματα υγείας. Παρατηρείται ότι οι ασθενείς με αγγειοπάθεια παρουσιάζουν σε μεγάλο ποσοστό κάποιου βαθμού προβλήματα στη στύση», επισήμανε ο Χριστόδουλος Στεφανάδης, καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής της Α' Πανεπιστημιακής Καρδιολογικής Κλινικής στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, που διοργανώνει το Διεθνές Συνέδριο Καρδιαγγειακής Ιατρικής που πραγματοποιείται 8-9 Απριλίου στην Αθήνα.
«Μπορεί να υπάρχουν κι άλλα συμπτώματα της στεφανιαίας νόσου στους άνδρες αυτούς, όπως είναι η υπέρταση ή η υπερλιπιδαιμία και ο σακχαρώδης διαβήτης. Ωστόσο αναζητούν τη βοήθεια των ειδικών όταν αντιμετωπίσουν προβλήματα με τη στύση», είπε ο λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής του νέου τμήματος Καρδιαγγειακών Παθήσεων και Σεξουαλικής Υγείας της Α' Καρδιολογικής Κλινικής του «Ιπποκρατείου», Χαράλαμπος Βλαχόπουλος.
Στεφανιαία νόσος
«Οι εγχειρήσεις μπαϊ-πας (by pass) θα περιοριστούν στο μέλλον σε πολύ μικρό ποσοστό, αφού θα αντικατασταθούν με τη μη χειρουργική αντιμετώπιση τοποθέτησης stent», ανέφερε ο Χρ. Στεφανάδης.
Το stent (πρόθεση) τοποθετείται, κατευθυνόμενο από ενδοστεφανιαίο υπερηχογράφημα μέσα στο πάσχον στεφανιαίο αγγείο με τη μέθοδο της αγγειοπλαστικής και κρατάει μόνιμα ανοιχτό τον αυλό του πάσχοντος αγγείου.
Τα αποτελέσματα από τη χρήση τα τελευταία χρόνια των νέων μεταλλικών stent για την αντιμετώπιση της στεφανιαίας νόσου -πρώτη αιτία θανάτου στις δυτικές χώρες- είναι σημαντικά, είπε ο Χρ. Στεφανάδης.
«Τα νέα stent απελευθερώνουν φάρμακα, τα οποία αναστέλλουν την επαναστένωση από 20-30%, το πρώτο εξάμηνο στο 8-9%. Σε ορισμένες περιπτώσεις μάλιστα η επαναστένωση πέφτει στο μηδέν».
Σε ασθενείς με πολλαπλές στενώσεις δε, όπως έδειξαν οι τελευταίες κλινικές μελέτες, η αποτελεσματικότητα των νέων stent, έπειτα από ένα χρόνο, είναι η ίδια με αυτή της χειρουργικής επέμβασης μπαϊ-πας.
Τα παραπάνω στοιχεία δίνουν την αισιοδοξία στους επιστήμονες ότι θα αντιμετωπιστούν με παρόμοια αποτελεσματικότητα και ομάδες ασθενών υψηλού κινδύνου για επαναστένωση, όπως οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη ή με τη νόσο στελέχους.
Εφηβοι
Αλλη μία σημαντική ελληνική μελέτη, τα αποτελέσματα της οποίας θα συζητηθούν στη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου από κορυφαίους Ελληνες και ξένους καρδιολόγους, διαπιστώνει την αύξηση των κρουσμάτων υπέρτασης κυρίως στους εφήβους, αλλά και στους ενήλικες.
Οι υπερτασικοί έφηβοι ανήκουν σε δύο κατηγορίες, εξήγησε ο Γρηγόριος Βυσσούλης, αναπληρωτής καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής της Μονάδας Υπέρτασης στο «Ιπποκράτειο»:
- Σε εκείνους που δεν αθλούνται και τρώνε από ταχυφαγεία (fast-food) και γενικότερα προτιμούν τα έτοιμα φαγητά.
- Σε εκείνους που αθλούνται υπερβολικά, που κάνουν ισομετρική άσκηση (body building) είτε λαμβάνουν είτε δεν λαμβάνουν ουσίες (απαγορευμένες και μη).
Στους ενήλικες η αύξηση των κρουσμάτων υπέρτασης που παρατηρείται στη χώρα μας -πρόσθεσε ο Γρ. Βυσσούλης- οφείλεται κατ' αρχάς διότι το ψάχνουμε περισσότερο (ιατρογενής), καθώς και λόγω της επιδημίας της παχυσαρκίας εξαιτίας των διατροφολογικών επιλογών (βλέπε ταχυφαγεία).
Σημαντικές επιστημονικές ανακοινώσεις θα κάνουν στη διάρκεια του συνεδρίου και οι αναπληρωτές καθηγητές Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ανδρέας Μιχαηλίδης, Χρήστος Πίτσαβος και Κωνσταντίνος Τεντολούρης, της Α' Καρδιολογικής Κλινικής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου, ο Χαράλαμπος Γαωράς, καθηγητής στο Boston University, ο Σερ Μαγκντί Γιακούμπ του Harefield της Βρετανίας, ο Filipo Krea του Καθολικού Πανεπιστημίου Sacred Heart και άλλοι κορυφαίοι επιστήμονες.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/04/2005

Η καλή και ομαλή σεξουαλική λειτουργία της γυναίκας είναι εξίσου σημαντική με του άνδρα, αλλά και πιο πολύπλοκη. Με το πέρασμα των χρόνων και καθώς η επιστήμη εξελίσσεται ραγδαία σε θέματα όπως αυτό της γυναικείας σεξουαλικότητας, οι διαταραχές της έχουν ταξινομηθεί σε τέσσερις διαφορετικές ομάδες, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν τις προσεγγίσεις στα σεξουαλικά προβλήματα που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής ζωής της γυναίκας.

Οι τέσσερις ομάδες στις οποίες χωρίζονται τα σεξουαλικά προβλήματα της γυναίκας αναφέρονται στην επιθυμία, τη διέγερση, τον οργασμό και τον πόνο.

Διαταραχές της επιθυμίας

Σχετίζονται με θέματα που κυμαίνονται από μειωμένη σεξουαλική/ερωτική επιθυμία έως σεξουαλική αποστροφή. Συνήθως συνοδεύονται από έλλειψη ερωτικών φαντασιώσεων και διάθεσης να αυτοεμπλακεί η γυναίκα σε οποιοδήποτε σεξουαλικό παιχνίδι ή ενέργεια.

Υποτονική Σεξουαλική Επιθυμία

Ένα από τα πλέον σημαντικά και ευαίσθητα προβλήματα στη σεξουαλική ζωή της γυναίκας είναι αυτό της μειωμένης σεξουαλικής επιθυμίας. Με την απουσία ή τη σταδιακή μείωση της επιθυμίας, η γυναίκα αρχίζει να αισθάνεται πως δεν είναι ικανή πλέον όχι μόνο να ικανοποιήσει τον σύντροφό της, αλλά ούτε να τον διεκδικήσει. Ειδικά στη σύγχρονη κοινωνία, όπου τα σεξουαλικά ερεθίσματα βομβαρδίζουν καθημερινά και αμετάκλητα τη ζωή των ανθρώπων μέσα από εικόνες και κείμενα της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου και των περιοδικών, η γυναίκα νιώθει ανήμπορη στο να «διαγωνιστεί» και να διεκδικήσει τον σύντροφό της μέσα σε αυτόν τον έντονο σεξουαλικό ανταγωνισμό. Η έλλειψη ερωτικής επιθυμίας στη γυναίκα δηλώνει την ανικανότητά της να επιθυμεί και να διεκδικεί το άγγιγμα, το χάδι, την κίνηση που θα την οδηγούσε στη σεξουαλική επαφή.

Πολλές είναι οι περιπτώσεις στις οποίες ο σύντροφος μιας γυναίκας με μειωμένη σεξουαλική επιθυμία θα αναγκαστεί σχεδόν πάντα να κάνει μια πρώτη κίνηση, μία προσπάθεια για σεξουαλική συνεύρεσή τους. Με τον καιρό ο άντρας - σύντροφος κουράζεται από αυτή τη συνεχή προσπάθεια, η οποία πολλές φορές είναι ανεπιτυχής, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται εντάσεις, καβγάδες και θυμοί ανάμεσα στο ζευγάρι.

Στην άλλη όψη του νομίσματος βέβαια είναι η γυναίκα, η οποία καταπιέζει τον εαυτό της, υποβιβάζει τα συναισθήματά της και ανταποκρίνεται στο σεξουαλικό κάλεσμα του άντρα φοβούμενη μην τον χάσει ή τον απογοητεύσει.

Η έλλειψη επικοινωνίας και ο φόβος εκδήλωσης αυτής της μειωμένης επιθυμίας φέρνει πολλές φορές το ζευγάρι σε αποχή συμμετοχής σε οποιαδήποτε σεξουαλική δραστηριότητα, η οποία με τη σειρά της προκαλεί δυσφορία και προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις του ζευγαριού.

Φυσικά θα πρέπει να αναφερθεί ότι η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία στη γυναίκα σχετίζεται επίσης με την ορμονική και γενική βιολογική της ισορροπία. Η ποσότητα ορμονών (οιστρογόνων και ανδρογόνων) που εκκρίνουν οι ωοθήκες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στα μέσα του εμμηνορρυσιακού κύκλου, ενώ τη σεξουαλική επιθυμία της γυναίκας μπορεί να επηρεάσουν και παρενέργειες φαρμάκων, ενδοκρινολογικά νοσήματα και άλλα οργανικά αίτια.

Παράλληλα, τραυματικές σεξουαλικές εμπειρίες, κατάθλιψη, προβλήματα σχέσεων καθώς και σεξουαλικής λειτουργίας του συντρόφου επίσης μπορεί να σηματοδοτήσουν, να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν αυτή την κατάσταση, μεταφέροντάς την στο επίπεδο της σεξουαλικής αποστροφής.

Σεξουαλική Αποστροφή

Είναι η παντελής έλλειψη επιθυμίας της γυναίκας για οποιαδήποτε σεξουαλική συνεύρεση, είτε με σύντροφο είτε μόνη της. Η γυναίκα που βιώνει αυτή τη διαταραχή διακατέχεται από έντονο άγχος και εκνευρισμό, καθώς την οδηγεί σε μία ψυχική κατάσταση απελπισίας και απογοήτευσης ότι δεν μπορεί να χαρεί τη σεξουαλική επαφή. Πολλές φορές χρεώνει αυτό το συναίσθημα στον σύντροφό της και με έντονο θυμό, που μπορεί να διαρκέσει και μέρες μετά τη σεξουαλική επαφή, κατηγορεί τον άντρα για την αδυναμία του να την ικανοποιήσει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επιδεινώνονται οι σχέσεις των συντρόφων, να αποστασιοποιούνται και σε ειδικές περιπτώσεις η σεξουαλική αποστροφή της γυναίκας να δημιουργήσει κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία και στον άντρα.

Δεν είναι λίγες οι φορές όπου η σεξουαλική αποστροφή στη γυναίκα προέρχεται από έντονες τραυματικές εμπειρίες, όπως ο βιασμός, και συνοδεύεται από κρίσεις πανικού και καταθλιπτικές συμπεριφορές που πολλές φορές την απομονώνουν όχι μόνο από τη σεξουαλική επαφή και τη συντροφικότητα, αλλά και γενικότερα από μία φυσιολογική κοινωνική ζωή.

Διαταραχές της διέγερσης

Σχετίζονται με την αδυναμία της γυναίκας να νιώσει και να εκφράσει τόσο ψυχικά όσο και σωματικά τα ερεθίσματα που δηλώνουν τη σεξουαλική της διέγερση. Αδυναμία εφύγρανσης του κόλπου και διεύρυνσης του κολπικού στομίου είναι μερικά συμπτώματα - ενδείξεις αυτών των διαταραχών.

Οι διαταραχές της διέγερσης οφείλονται κυρίως σε ψυχογενή αίτια, καθώς η γυναίκα μπορεί να προσδοκά μέγιστες επιδόσεις από την ίδια και τον σύντροφό της, κι έτσι να αγχώνεται για την καλή τους σεξουαλική λειτουργία και συμμετοχή.

Ωστόσο οργανικά αίτια _ όπως η εμμηνόπαυση, οι θυρεοειδικές και ορμονικές διαταραχές _ μπορεί επίσης να επηρεάσουν τη σεξουαλική διέγερση της γυναίκας και κατ' επέκταση τα επίπεδα ηδονής και την οργασμική της κορύφωση.

Βασικός παράγοντας όμως στη φάση της εμμηνόπαυσης που ενοχοποιείται για τη μειωμένη σεξουαλική της επιθυμία και διέγερση είναι το αίσθημα της γυναίκας ότι χάνοντας την περίοδό της γερνάει και παύει πλέον να είναι νέα, επιθυμητή και αρεστή.

Διαταραχές του οργασμού

Σχετίζονται με την αδυναμία της γυναίκας να φτάσει στην κορύφωση είτε της σεξουαλικής επαφής με σύντροφο είτε μόνη.

Η αδυναμία αυτή της γυναίκας συνδέεται πολλές φορές με χρέωση στον εαυτό της ότι δεν είναι ικανή για να ολοκληρώσει τη σεξουαλική πράξη και ότι δεν ικανοποιεί ιδανικά τον σύντροφό της. Άλλες φορές λειτουργεί χρεωστικά απέναντι στον σύντροφο: του καταλογίζει αδυναμία ή και αδιαφορία να την φέρει σε οργασμικό επίπεδο.

Η διαταραχή του οργασμού μπορεί να είναι κολπική (κατά τη σεξουαλική επαφή) ή κλειτοριδική (ερεθισμός κλειτορίδας κατά την επαφή ή με το χέρι). Η απουσία κολπικού οργασμού στη γυναίκα μπορεί να επιφέρει και ανησυχίες και προβληματισμούς στον άνδρα ότι αδυνατεί να της προσφέρει αυτή την υπέρτατη ηδονή, καθώς επίσης να νιώθει ότι χάνει και εκείνος αυτή την ηδονιστική εμπειρία την οποία περιμένει ανυπόμονα και ανταγωνιστικά απέναντι σε άλλους άντρες.

Δεν είναι λίγες οι φορές που η γυναίκα θα βιώσει την απουσία οργασμού σε κάποια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής της, επηρεασμένη από εξωτερικά ερεθίσματα και καταστάσεις όπως αυτές του πένθους και της έντονης επαγγελματικής ανησυχίας.

Οργανικές και ψυχιατρικές διαταραχές, καθώς και η χορήγηση φαρμάκων επίσης μπορεί να επιφέρουν έναν τέτοιου είδους, εκλεκτικού τύπου, ανεσταλμένο οργασμό.

Η αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση της γυναίκας προς το πρόσωπό της, αλλά και προς τη σεξουαλική της έκφραση, απέναντι στον σύντροφό της μέσα στη σεξουαλική επαφή, είναι καθοριστικοί λόγοι που μπορούν να προκαλέσουν μια τέτοια διαταραχή.

Αξιοσημείωτο είναι ότι η γυναίκα πολλές φορές τοποθετεί τον εαυτό της ως ένα σημείο αναφοράς της σεξουαλικής ζωής της, ως μία πρωταγωνίστρια στο σεξουαλικό σενάριο που σκηνοθετεί με τον σύντροφό της. Αυτό της δημιουργεί άγχος υψηλών απαιτήσεων και προσδοκιών που πολλές φορές την οδηγεί σε μόνιμη κριτική του σώματός της και της σεξουαλικής της αυτοεικόνας. Ως αποτέλεσμα, εγκλωβίζεται σε ένα άγχος που δεν της επιτρέπει να απελευθερωθεί από τα δεσμά που την κρατάνε από το να βιώσει την υπέρτατη οργασμική ηδονή.

Διαταραχές του πόνου

Σχετίζονται με την έντονη αίσθηση δυσφορίας και πόνου στη γυναίκα, τόσο κατά τη διάρκεια σεξουαλικών προκαταρκτικών παιχνιδιών όσο και κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά το πέρας της σεξουαλική πράξης. Οι διαταραχές του πόνου θεωρούνται από τις πλέον σημαντικές σεξουαλικές δυσλειτουργίες στη γυναίκα.

Κολεόσπασμος (κολπόσπασμος)

Είναι ο ακούσιος σπασμικός πόνος που βιώνει η γυναίκα στον κόλπο κατά την εισχώρηση ή διείσδυση του πέους ή άλλου αντικειμένου, όπως το ταμπόν ή κατά τη γυναικολογική εξέταση. Πολλές φορές η γυναίκα βιώνει αυτό τον πόνο προτού καν γίνει διείσδυση στον κόλπο, μόνο από την ιδέα και τον φόβο ότι πρόκειται να συμβεί.

Ο κολεόσπασμος είναι πολύ συχνό φαινόμενο στις νεαρές γυναίκες που πρόκειται να ολοκληρώσουν την πρώτη σεξουαλική επαφή τους. Ημιμάθεια, παραπληροφόρηση από φίλες και γονείς για τον πόνο της «πρώτης φοράς», κοινωνικο-θρησκευτικές αντιλήψεις και ηθικολογίες περί αμαρτίας και κακής/απρεπούς συμπεριφοράς είναι μερικά στοιχεία που φοβίζουν, αγχώνουν και τρομοκρατούν τη νεαρή γυναίκα, σηματοδοτώντας έτσι την εκδήλωση του πόνου.

Άλλες περιπτώσεις που μπορεί να επιφέρουν τον κολεόσπασμο είναι η σεξουαλική κακοποίηση, καθώς επίσης η εμπειρία καταστάσεων που συμπλέκουν τη σεξουαλική επαφή με τη χυδαιότητα, τον τρόμο ή τον πόνο, τόσο ψυχολογικά όσο και οργανικά (όπως μία κολπίτιδα).

Ο κολεόσπασμος είναι ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα για τη νεαρή γυναίκα που μπορεί να κάνει ανεπιτυχώς συνεχείς προσπάθειες για την πρώτη σεξουαλική επαφή της. Κάθε αποτυχία τη γεμίζει με φόβο και τρόμο για το αν είναι φυσιολογική και αγωνία για το αν ποτέ θα καταφέρει να κάνει σεξ. Παράλληλα χρεώνεται το γεγονός ότι δεν ικανοποιεί τον σύντροφό της και γεμίζει με ενοχές και φόβο ότι μπορεί να τον χάσει, όσο εκείνος από την πλευρά του αναρωτιέται γιατί «δεν τον αφήνει», νιώθοντας απόρριψη.

Όσο περισσότερο μπαίνει το ζευγάρι σε αυτή την αναζήτηση και επίμονη προσπάθεια για την εισχώρηση στον κόλπο τόσο περισσότερο χάνονται τα σεξουαλικά ερεθίσματα και η διέγερση (οπότε δεν γίνεται ούτε σωστή εφύγρανση του κόλπου), μετατρέποντας τα σεξουαλικά παιχνίδια σε έναν φαύλο κύκλο έντονου άγχους προσπάθειας και επίδοσης.

Δυσπαρευνία

Αναφέρεται στον πόνο των γεννητικών οργάνων πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά τη σεξουαλική επαφή. Η γυναίκα που βιώνει αυτό τον πόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να βιώσει και τον κολεόσπασμο ως αποτέλεσμα της χρόνιας δυσπαρευνίας.

Το πρόβλημα μπορεί να οφείλεται σε ποικίλα οργανικά αίτια, όπως κολπίτιδες, φλεγμονές και κακώσεις στα γεννητικά όργανα. Επίσης, παρουσιάζεται έντονα και μετά την εμμηνόπαυση, όπου οι ορμονικές διαταραχές επιφέρουν τη μειωμένη εφύγρανση του κόλπου, αποδυνάμωση των τοιχωμάτων στον κόλπο και πόνο κατά την εισχώρηση. Παράλληλα, μπορεί να οφείλεται και σε ψυχογενή αίτια, όπως ο φόβος, η έντονη ανησυχία και το άγχος της γυναίκας ότι θα βιώσει τον πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή. Αυτό επιφέρει μία μειωμένη επιθυμία για σεξουαλική συνεύρεση ειδικά στις νεαρές ηλικίες.

Σε άλλες περιπτώσεις όπου η γυναίκα είχε φυσιολογική σεξουαλική ζωή, μπορεί μία μεμονωμένη περίπτωση πόνου κατά τη σεξουαλική επαφή να της δημιουργήσει το άγχος ότι «κάτι δεν πάει καλά» και να συνδέσει την αίσθηση της δυσφορίας και του πόνου με τη σεξουαλική επαφή.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αλλάξει η στάση της απέναντι στο σεξ και τον σύντροφό της, προκαλώντας εντάσεις και καβγάδες μπροστά σε έναν άντρα που αναρωτιέται «τι άλλαξε» ή «τι έκανε λάθος».

Υπάρχει επίσης περίπτωση η γυναίκα να μην μπορεί να εκφράσει λεκτικά το ότι δεν επιθυμεί πλέον σεξουαλικά τον σύντροφό της και η δυσπαρευνία επέρχεται ως μία «αθόρυβη», αλλά απολύτως πραγματική και υπαρκτή αποφυγή της σεξουαλικής επαφής. Στην πραγματικότητα, η γυναίκα μπορεί να αισθάνεται πόνο με έναν σύντροφο, αλλά όχι με κάποιον άλλο, με τον οποίο έχει καλύτερο συναισθηματικό δέσιμο, καλύτερη επικοινωνία και νιώθει πιο άνετα μαζί του.

Οι θεραπείες

Οι ορμόνες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην καλή σεξουαλική λειτουργία της γυναίκας κι έτσι οι ορμονικές διαταραχές μπορεί κάλλιστα να προκαλέσουν δυσλειτουργίες στον οργασμό, στη διέγερση και στην επιθυμία. Σε τέτοια περίπτωση, η κατάλληλη φαρμακευτική θεραπεία μπορεί να είναι η λύση.

Σε άλλες πιο σοβαρές οργανικές αιτίες, όπως είναι η ενδομητρίωση που μπορεί να προκαλέσει πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή (δυσπαρευνία), καθώς επίσης και για την αντιμετώπιση αδενωμάτων, μπορεί να χρειαστούν χειρουργικές επεμβάσεις που θα λύσουν αυτά τα προβλήματα και έτσι θα συμβάλουν στην αποκατάσταση της σεξουαλικής λειτουργίας της ασθενούς.

Για προβλήματα που αφορούν την εφύγρανση του κόλπου (όπως η ατροφία του κόλπου και ο πόνος κατά τη διείσδυση) μπορεί να χρειαστούν διάφορες κρέμες και λιπαντικά σκευάσματα.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις απαραίτητη είναι η σωστή ενημέρωση και η λήψη της όποιας φαρμακευτικής θεραπείας μόνον κατόπιν συνεννόησης με τον γιατρό.

Η ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση των σεξουαλικών δυσλειτουργιών επίσης μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.

Η ψυχοθεραπευτική προσέγγιση των δυσλειτουργιών γίνεται πολλές φορές με γνώμονα την επικοινωνία του ζευγαριού ή την έλλειψή της. Άλλωστε το σεξ σημαίνει επικοινωνία και είναι σημαντικό για έναν ψυχοθεραπευτή να αγγίζει θέματα που έχουν να κάνουν με αυτό. Επίσης, ο ψυχοθεραπευτής θα μπορέσει να διερευνήσει σε βάθος θέματα που μπορεί να απασχολούν τη γυναίκα ή και τους δύο συντρόφους μαζί, τα οποία να βρίσκουν διέξοδο και «εκτόνωση» στη σεξουαλική τους ζωή.

Η ψυχοθεραπευτική προσέγγιση γίνεται είτε μέσω ατομικών συνεδριών με τη γυναίκα είτε με το ζευγάρι για την επίλυση πιθανών επικοινωνιακών δυσλειτουργιών μέσα στη σχέση και τη διαλεύκανση διαστρεβλωμένων πεποιθήσεων γύρω από τη σεξουαλική τους ζωή.

Πόσο συχνά είναι τα σεξουαλικά προβλήματα των γυναικών

Μία στις δύο γυναίκες που ζητά βοήθεια για θέματα σεξουαλικής υγείας πάσχει από κάποια σεξουαλική δυσλειτουργία

32% = υποτονική επιθυμία

26% = διαταραχή διέγερσης

21% = ανεσταλμένος οργασμός

16% = διαταραχές πόνου

5% = σεξουαλική αποστροφή

ΠΗΓΗ: Ελληνική Εταιρεία Αγωγής Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

Ο Νικόλαος Ονουφριάδης είναι ψυχολόγος & η Άννα Πετράκη είναι ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια στο Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Περιοδικό Υγεία

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ανάμεσα στα δικαιώματα του ανθρώπου περιλαμβάνεται και το δικαίωμα στη σεξουαλική υγεία, στην ευχαρίστηση και τον έλεγχο της σεξουαλικής και αναπαραγωγικής συμπεριφοράς. Κατά συνέπεια, αποτελεί δικαίωμα κάθε ανθρώπου με σεξουαλικό πρόβλημα να λάβει την κατάλληλη ιατρική βοήθεια.

Η στυτική δυσλειτουργία είναι η πιο σημαντική διαταραχή της σεξουαλικότητας στον άνδρα, καθώς και η διαταραχή που επηρεάζει περισσότερο από όλες τις άλλες τη ζωή του καθώς και τη σχέση του με τη σύντροφό του.

Θα αρχίσουμε με τον ορισμό της στυτικής δυσλειτουργίας όπως αυτός έχει καθιερωθεί από την ιατρική κοινότητα, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το πρόβλημα αυτό αποτελεί πάθηση, η οποία έχει ιατρική διάγνωση και επιστημονική αντιμετώπιση.

Ως στυτική δυσλειτουργία ορίζεται η μόνιμη ή παροδική ανικανότητα για επίτευξη ή/και διατήρηση στύσης, ικανής για την εκτέλεση της σεξουαλικής πράξης.

Στον ορισμό πρέπει να επιμείνουμε σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι η μονιμότητα ή παροδικότητα του προβλήματος. Όταν λέμε παροδικότητα δεν εννοούμε την εμφάνιση του προβλήματος μία φορά, αλλά ένα πρόβλημα που εμφανίζεται ανάλογα με τις συνθήκες της σεξουαλικής επαφής.

Το δεύτερο είναι η αποτυχία είτε εμφάνισης σκληρής στύσης είτε διατήρησης της σκληρότητας μέχρι το τέλος της επαφής, γιατί σε μερικούς άνδρες εμφανίζεται το φαινόμενο της απώλειας της στύσης μετά την είσοδο στον γυναικείο κόλπο.

Η στυτική δυσλειτουργία είναι πρόβλημα αρκετά κοινό και σύμφωνα με μια σημαντική μελέτη, η οποία διενεργήθηκε στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1990, 52% των ανδρών ηλικίας 40-70 ετών παρουσίαζε από ελαφριά έως βαριά στυτική δυσλειτουργία.

Επίσης, πρέπει να αναφέρουμε ότι ο αριθμός των κρουσμάτων παγκοσμίως αυξάνεται και _ σύμφωνα με τις προβλέψεις _ τα περιστατικά αυτά από 155.000.000 παγκοσμίως το 1995 θα φτάσουν τα 322.000.000 το έτος 2025.

Από τους κύριους λόγους αυτής της αύξησης είναι η σημαντική αύξηση του μέσου όρου ζωής, που αποτελεί και κύριο προδιαθεσικό παράγοντα για την εμφάνιση στυτικών διαταραχών.

Τα αίτια τις στυτικής δυσλειτουργίας μπορεί να ταξινομηθούν σε οργανικά, ψυχογενή και μεικτά.

Διάγνωση

Υπάρχει αριθμός εξετάσεων που μπορεί να καθορίσουν την αιτιολογία της στυτικής διαταραχής και ως εκ τούτου να μας βοηθήσουν στην επιλογή της κατάλληλης θεραπείας. Εκτός από το σεξουαλικό ιστορικό και την κλινική εξέταση, σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξουν:

* Η μέτρηση της κυκλοφορίας του αίματος στο πέος (δυναμικό πεϊκό Doppler).

* Η μέτρηση της σκληρότητας της στύσης (Real Time Rigiscan).

* Η μέτρηση των νυκτερινών στύσεων μέσω ειδικής συσκευής που φέρει ο ασθενής για τρία βράδια και η οποία μετράει τη συχνότητα, τη διάρκεια και τη σκληρότητα των νυκτερινών στύσεων.

* Αιματολογικός έλεγχος που αφορά τη μέτρηση του σακχάρου, της χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων, καθώς και τη μέτρηση ορμονών όπως η τεστοστερόνη (ολική και ελεύθερη), η προλακτίνη, η FSH, η LH και οι ορμόνες του θυρεοειδούς (Τ3, Τ4, TSH).

Οι εξετάσεις αυτές μας βοηθούν να ξεκαθαρίσουμε αν ένα πρόβλημα είναι ψυχολογικό ή οργανικό και αν είναι οργανικό, ποια είναι η ακριβής αιτιολογία του.

Ψυχογενή αίτια

Τα ψυχογενή αίτια, τα οποία και υπερτερούν στις μικρότερες ηλικίες, οφείλονται σε καταστάσεις που εμφανίζονται πολύ συχνά όπως η κατάθλιψη, το στρες, το άγχος της πρώτης φοράς σε νέους ανθρώπους, οι αυξημένες προσδοκίες για τον σεξουαλικό μας ρόλο και το άγχος επίδοσης.

Το σεξ είναι ένα παιχνίδι αισθήσεων, μας χρειάζεται εκεί ψυχή και σώμα, δηλαδή να είμαστε ολοκληρωτικά παρόντες, συγκεντρωμένοι στην απόλαυση και την ηδονή που μας δίνει. Δεν μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά. Όταν υπάρχει ανησυχία και άγχος για την απόδοση, φόβος ότι ο/η σύντροφος δεν θα ικανοποιηθεί ή ακόμη και ο φόβος απόρριψης από τον/την σύντροφο, δεν μπορούμε να ικανοποιήσουμε τις σεξουαλικές προσδοκίες μας.

Η εμφάνιση ενός σεξουαλικού προβλήματος έχει κύρια αιτία το άγχος και τον φόβο. Το άγχος της σεξουαλικής απόδοσης συμβάλλει κατά πολύ στην ανάπτυξη και/ή στη διατήρηση της σεξουαλικής δυσλειτουργίας ψυχογενούς αιτιολογίας.

Το άγχος της απόδοσης είναι ένα από τα θέματα που δεν θα το συζητήσουν εύκολα οι άνδρες μεταξύ τους, αλλά ούτε με τη σεξουαλική τους σύντροφο εφόσον θεωρούν ότι θα χαρακτηριστούν ανίκανοι, προβληματικοί ή «λίγοι» στον σεξουαλικό τους ρόλο. Έχει παρατηρηθεί ότι ο άνδρας που είναι αγχωμένος για τη σεξουαλική απόδοση ή επίδοσή του, αρκετές φορές αποφεύγει να θίξει το άγχος του στη σύντροφό του, παρότι και εκείνη το «μοιράζεται» μαζί του, φοβούμενος ότι θα χαλάσει την εικόνα του καλού ή «τέλειου» εραστή και ότι όχι μόνο θα μπει στη σύγκριση που η γυναίκα θα κάνει με προηγούμενους σεξουαλικούς συντρόφους της, αλλά θα βγει και ο «χαμένος» από τη σύγκριση αυτή.

Τι είναι όμως το άγχος απόδοσης; Πώς λειτουργεί; Συχνά ο άνδρας ανησυχεί και αγχώνεται για τη σεξουαλική εικόνα του βάζοντας ερωτήματα στο μυαλό του όπως αν θα μπορέσει να ικανοποιήσει τη γυναίκα που έχει δίπλα του, αν θα είναι καλός ή «τέλειος» εραστής, αν το μέγεθος του πέους του είναι φυσιολογικό…

Η νευρικότητα και η ανησυχία του αυξάνονται με την ανασφάλειά του, εγκλωβίζεται στην ίδια του την παγίδα. Φαντάζεται ότι δεν θα καταφέρει να αποκτήσει ή να διατηρήσει τη στύση του, θα ρεζιλευτεί απέναντι στη σύντροφο, δεν θα την φέρει στην κορύφωση, με αποτέλεσμα να ανεβαίνουν οι δείκτες άγχους και φόβου ακόμα και με την ιδέα της σεξουαλικής πράξης που θα ακολουθήσει ή και κατά τη διάρκειά της.

Με αυτό τον τρόπο οδηγείται στην αυτοεκπληρούμενη προφητεία: «Το ήξερα ότι δεν θα τα καταφέρω, το ήξερα ότι θα αποτύχω!». Το άγχος μεταφράζεται σε μία αποτυχημένη προσπάθεια. Και η μία αποτυχημένη προσπάθεια είναι αρκετή γι' αυτόν τον άνδρα να φέρει και τις επόμενες, εφόσον αρχίζει την κάθε σεξουαλική επαφή με την αποτυχία γραμμένη στο μυαλό του.

Δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό που φοβάται, δηλαδή ότι πραγματικά δεν είναι ικανός να αποκτήσει ή και να διατηρήσει καλή στύση, ή ότι μπορεί να χάσει τον έλεγχο της εκσπερμάτισης. Μπλοκάρει δηλαδή τη φυσιολογική σεξουαλική λειτουργία μέσω της έλλειψης συγκέντρωσης και προσοχής, δηλαδή της απόσπασης του μυαλού του από τη σεξουαλική πράξη. Αρκετά συχνά γίνεται απλώς παρατηρητής της σεξουαλικής επίδοσής του χωρίς να συμμετέχει στη σεξουαλική πράξη ενεργά και χωρίς να ασχολείται με τη σύντροφό του.

Μπαίνει λοιπόν σε έναν αγχώδη φαύλο κύκλο με την παρατήρηση του ίδιου του εαυτού του, με αρνητικές δικές του σκέψεις αποτυχίας που συνήθως δεν είναι άλλες παρά η ίδια η προσωπική του εικόνα και αντίληψη για τον εαυτό του, τις οποίες προβάλλει στη σύντροφο, πιστεύοντας ότι εκείνη είναι που σκέφτεται πως είναι «λίγος» και ανάξιος σεξουαλικά να σταθεί δίπλα της.

Η «απαιτούμενη» απόδοση στηρίζεται σε αυτό που ο ίδιος πιστεύει για τον εαυτό του και πολύ λιγότερο σε πιθανά σχόλια της συντρόφου του, που αρκετές φορές βλέπουμε ότι στέκεται στο πλάι του προσπαθώντας να τον ηρεμήσει. Ακόμη και τότε όμως ο άνδρας μπαίνει σε μια διαδικασία που πιστεύει πως ό,τι του λέει δεν είναι άλλα από λόγια παρηγοριάς, ενώ μέσα της τον κοροϊδεύει και τον απορρίπτει.

Έτσι το άγχος για την απόκτηση στύσης, το άγχος για τη διατήρησή της, το άγχος για την ικανοποίηση της συντρόφου, είναι καταστάσεις που απομακρύνουν την απόλαυση από τη σεξουαλική λειτουργία.

Οργανικά αίτια

Τα οργανικά αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας διακρίνονται σε:

Αγγειακά. Οφείλονται σε παθήσεις πολύ συχνές πλέον στην εποχή μας, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η υπερλιπιδαιμία (αυξημένη χοληστερόλη, τριγλυκερίδια) και η καρδιαγγειακή νόσος.

Σημαντικό ρόλο παίζουν τα καρδιολογικά προβλήματα, τα οποία μπορεί να συνδέονται αμφίδρομα με τη στυτική δυσλειτουργία. Μελέτες έχουν δείξει ότι ασθενείς με στυτική δυσλειτουργία αγγειακού τύπου εμφανίζουν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάζουν στεφανιαία νόσο. Μάλιστα πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι 20% των ανδρών με στυτική διαταραχή, οι οποίοι δεν είχαν ιστορικό στεφανιαίας νόσου, παρουσίαζαν βλάβες στα στεφανιαία αγγεία δίχως να το γνωρίζουν.

Αντίστοιχα, ασθενείς με καρδιολογική πάθηση η οποία δεν είναι σταθεροποιημένη, πρέπει να υποβάλλονται πρώτα σε καρδιολογικό έλεγχο και σταθεροποίηση της πάθησής τους και μετά να επιτρέπεται η σεξουαλική επαφή, η οποία αποτελεί μια μορφή κόπωσης και δυνητικά μπορεί να έχει κάποια επικινδυνότητα.

Νευρογενή. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται η σκλήρυνση κατά πλάκας, η νόσος του Πάρκινσον, το εγκεφαλικό επεισόδιο και οι εγχειρήσεις της πυέλου (όπως η ριζική προστατεκτομή, η ριζική κυστεκτομή κ.ά.).

Σημαντική θέση στα νευρογενή αίτια κατέχει η ριζική προστατεκτομή για την αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη. Οι άνδρες αυτοί μετεγχειρητικά και σε ποσοστά που ποικίλλουν ανάλογα με τη χειρουργική μέθοδο επιλογής, μπορεί να εμφανίσουν πρόβλημα στύσης λόγω τραυματισμού των νεύρων που φτάνουν στο πέος.

Τα νεύρα αυτά για να ανακάμψουν από τον τραυματισμό χρειάζονται από 12 έως 18 μήνες. Στο διάστημα αυτό το πέος δεν πρέπει να αφεθεί να ατροφήσει λόγω μειωμένης λειτουργικότητάς του.

Οι ασθενείς της κατηγορίας αυτής πρέπει σύντομα, μετά τον πρώτο μετεγχειρητικό μήνα, να υποβάλλονται σε κινητοποίηση της στυτικής λειτουργίας, είτε με φαρμακευτικά είτε με ενέσιμα σκευάσματα κατά περίπτωση. 

Ορμονικά. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται η χαμηλή τεστοστερόνη, ο υποθυρεοειδισμός και ο υπερθυρεοειδισμός.

Ανατομικά. Πρόκειται για συγγενείς και επίκτητες γωνιώσεις του πέους.

Οφειλόμενα σε φάρμακα και ουσίες. Πολλά φάρμακα και ουσίες μπορεί να προκαλέσουν στυτική δυσλειτουργία. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται αντιυπερτασικά, αντικαταθλιπτικά, αντιανδρογόνα, κατάχρηση αλκοόλ, ναρκωτικές ουσίες και το κάπνισμα.

Να σημειώσουμε ότι οι καπνιστές έχουν 70% μεγαλύτερη πιθανότητα να αποκτήσουν προβλήματα στύσης από τους μη καπνιστές, ενώ μέσα σε 48 ώρες από τη διακοπή του καπνίσματος βλέπουμε σημαντική βελτίωση στην κυκλοφορία του αίματος στο πέος.

Επίσης, από τα αντιυπερτασικά φάρμακα δύο είναι οι κατηγορίες που ενοχοποιούνται για την πρόκληση προβλημάτων στη στύση: οι β-αναστολείς και τα θειαζιδικά διουρητικά.

Η αντιμετώπιση

Η διεκδίκηση της λύσης είναι το σημαντικότερο βήμα που πρέπει να κάνει ο άνδρας που αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα στύσης, καθώς σήμερα διαθέτουμε αξιόπιστες λύσεις για όλους τους ασθενείς

Φάρμακα

Στην πρώτη γραμμή θεραπείας ανήκουν τα φάρμακα που λαμβάνονται από το στόμα, τα οποία είναι απολύτως ασφαλή, εύκολα στη χρήση και αποτελεσματικά σε 70-80% των ασθενών.

Τα φάρμακα άρχισαν να βγαίνουν στην αγορά το 1998 και άνοιξαν μια νέα εποχή γιατί η προβολή που έλαβε το γεγονός από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είχε ως αποτέλεσμα ο άνδρας που έπασχε και ήταν κλεισμένος στο καβούκι του να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει αξιόπιστη λύση και να απευθυνθεί στους ειδικούς ιατρούς αναζητώντας θεραπεία.

Τα φάρμακα έχουν μελετηθεί αναλυτικά και χιλιάδες επιστημονικές μελέτες έχουν τεκμηριώσει την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά τους.

Στην ελληνική αγορά κυκλοφορούν τρία σκευάσματα τα οποία λαμβάνονται από το στόμα: η σιλδεναφίλη, η ταδαλαφίλη και η βαρδεναφίλη. Μάλιστα, η σιλδεναφίλη έλαβε ένδειξη χορήγησης και για την πνευμονική υπέρταση που είναι πολύ σοβαρή ασθένεια, γεγονός που ενδυναμώνει το προφίλ ασφάλειας των φαρμάκων αυτών.

Έχει μεγάλη σημασία η σωστή λήψη αυτών των φαρμάκων, γιατί πολλές περιπτώσεις αποτυχίας της θεραπείας οφείλονται στο γεγονός ότι ο ασθενής είτε δεν γνώριζε είτε δεν ακολούθησε τον σωστό τρόπο χρήσης τους.

Η μόνη απόλυτη αντένδειξη των φαρμάκων είναι η συγχορήγηση με τα νιτρώδη (τύπος καρδιολογικού φαρμάκου).

Παγκοσμίως περίπου 40.000.000 ασθενείς χρησιμοποιούν κάποιο από τα προαναφερόμενα τρία φάρμακα, ενώ στην Ελλάδα ο αριθμός τους φτάνει τις 200.000.

Στην πρώτη γραμμή θεραπείας ανήκει και η συσκευή vacuum (προκαλεί τεχνητή στύση χρησιμοποιώντας κενό αέρα).

Ψυχολογικές θεραπείες

Οι ψυχολογικές θεραπείες (ψυχοθεραπεία, σεξοθεραπεία) έχουν στόχο τη μείωση του άγχους απόδοσης και του φόβου που αισθάνεται ο άνδρας ότι δεν θα είναι ικανός να αποδώσει (δηλαδή ότι δεν θα αποκτήσει ή θα είναι δύσκολο να διατηρήσει τη στύση του), με απώτερο στόχο όχι μόνο να ικανοποιήσει τη σεξουαλική σύντροφό του αλλά ούτε τον εαυτό του.

Είναι σημαντικό να μπορέσει ο αγχωμένος άνδρας να βγει από την παγίδα στην οποία ο ίδιος έχει ρίξει τον εαυτό του. Απαιτείται εκπαίδευση και ανάπτυξη δεξιοτήτων για την αντιμετώπιση του άγχους και του φόβου, καθώς και όλων των δυσάρεστων συναισθημάτων που προκαλούνται, εστιασμός στις αισθήσεις του και συγκέντρωση στο τώρα, ώστε να είναι παρών στο σεξ και όχι παρατηρητής του εαυτού του, αυξάνοντας τη συμμετοχική δράση του.

Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει «τι» κάνει και «πώς» το κάνει και μπλοκάρει τον εαυτό του. Να αρχίσει να διαχειρίζεται τα αισθήματα ανασφάλειας, αναξιότητας, ντροπής και γενικώς να αποκτήσει μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και εμπιστοσύνη στον εαυτό του, σε αυτό που η ίδια η φύση έχει φροντίσει να είναι ικανός να κάνει και να απολαύσει.

Αξιοσημείωτη είναι, μέσω της θεραπείας, η επίγνωση: «Εγώ το έχω πλάσει στο μυαλό μου… είμαι μόνος μου στο παραμύθι μου… δεν συμμετέχω στο σεξ, απλώς παρατηρώ και αγχώνομαι… απομακρύνομαι από τη σύντροφό μου… εγώ αγχώνομαι και φοβάμαι ότι δεν θα τα καταφέρω…».

Σπουδαία είναι και η επικοινωνία στο ζευγάρι, να νιώθει ο άνδρας άνετα να μιλήσει γι' αυτό το άγχος στη σύντροφό του, να το μοιραστεί μαζί της, να νιώσει ότι εκείνη βρίσκεται δίπλα του και όχι απέναντί του, ότι το πρόβλημα είναι κοινό, το ίδιο και για τους δύο, άρα χρειάζεται από κοινού αντιμετώπιση.

Ενέσεις, προθέσεις και ορμόνες

Στη δεύτερη γραμμή θεραπείας ανήκουν οι ενδοπεϊκές ενέσεις (τις οποίες ο άνδρας μαθαίνει να κάνει μόνος του) καθώς και η ενδοουρηθρική τοποθέτηση ουσιών που προκαλούν στύση.

Οι ενέσεις γίνονται στο πέος 15 λεπτά πριν από τη σεξουαλική επαφή, συνήθως συνίστανται από μείγματα ουσιών και αποτελούν αξιόπιστη λύση σε περιπτώσεις ασθενών που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή.

Στην τρίτη γραμμή θεραπείας βρίσκεται η χειρουργική τοποθέτηση ενδοπεϊκών προθέσεων, οι οποίες αποτελούν πολύ αξιόπιστο και αποτελεσματικό στυτικό μηχανισμό. Ο μηχανισμός αποτελείται από μία υδραυλική διάταξη (δύο κύλινδροι, μια δεξαμενή και μια αντλία). Η τοποθέτηση γίνεται από μία μικρή τομή στο όσχεο και απαιτεί παραμονή στο νοσοκομείο για 24 ώρες. Με τη μέθοδο αυτή η εκσπερμάτιση και η ικανοποίηση από τη σεξουαλική επαφή διατηρείται.

Τέλος, υπάρχουν και θεραπείες ορμονικής υποκατάστασης για ειδικές κατηγορίες ασθενών. Άνδρες με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης πρέπει να υποβληθούν σε αναπλήρωση της ορμόνης αυτής μέσω φαρμακευτικών σκευασμάτων.

Υπάρχουν στην εποχή μας πολύ εύχρηστα και αποτελεσματικά σκευάσματα όπως gel, τα οποία ο ασθενής επαλείφει μία φορά την ημέρα σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος του, είτε ενέσιμα σκευάσματα τα οποία αναπληρώνουν την έλλειψη της ορμόνης αυτής με μία ένεση ανά τρίμηνο.

Η χορήγηση τεστοστερόνης πρέπει να γίνεται έπειτα από ιατρική σύσταση και υπό ιατρικό έλεγχο.

Τρόπος ζωής

Επιπλέον, είναι σημαντικό να γνωρίζουν όλοι οι άνδρες είναι ότι για να έχουν πιθανότητες να διατηρήσουν υγιή στύση πρέπει να βελτιώσουν ορισμένες παραμέτρους του τρόπου ζωής τους όπως:

* Να διακόψουν το κάπνισμα.

* Να μειώσουν την κατανάλωση αλκοόλ.

* Να μειώσουν την κατανάλωση λίπους.

* Να μειώσουν το στρες.

* Να ασκούνται συστηματικά.

* Να είναι αισιόδοξοι ότι ακόμα και αν εμφανιστεί το πρόβλημα, υπάρχουν αποτελεσματικές, ασφαλείς και επιστημονικές λύσεις

O Κωνσταντίνος Ρόκκας είναι ουρολόγος-ανδρολόγος, διευθυντής του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, επιστημονικός συνεργάτης στην Α' Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική, Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών & η Μαρίνα Μόσχα είναι ψυχολόγος στο Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Περιοδικό Υγεία

«Τι; Κιόλας;» Δύο λέξεις ικανές να σου δημιουργήσουν τύψεις για μια ολόκληρη ζωή, να σου βραχυκυκλώσουν τον ανδρισμό, να σε ρίξουν με τη μία στον καναπέ του ψυχαναλυτή για θεραπεία... να σε στείλουν αδιάβαστο. Ο εφιάλτης κάθε άντρα!

Καταραμένη επιστήμη

Και σαν να μη φτάνουν οι γυναίκες, τη χαριστική βολή βέβαια τη δίνει η επιστήμη. Σιγοντάρει τη γκρίνια τους… γεμίζει τα στόματα τους με επιχειρήματα: Ένας στους τρεις άντρες πάσχει από πρόωρη εκσπερμάτιση. Όταν το άκουσα για πρώτη φορά δεν μου είπαν «μη στενοχωριέσαι». «Ή δεν έχει να κάνει με σένα». «Ναι καλά άκουσες», μου είπαν!

Και «ένας στους τρεις» και «πάσχει». Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του κοινωνιολόγου Έντουαρντ Λόμαν, από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο, το 31% των ανδρών (από δείγμα 1410 συνεντεύξεων) δήλωσε ότι έχει επαναλαμβανόμενα προβλήματα που σχετίζονται με την πρόωρη εκσπερμάτιση. Τα προβλήματα φυσικά αποδίδονται στο σύγχρονο τρόπο ζωής, σε συναισθηματική αστάθεια, σε άγχος και σε υποβαθμισμένη υγεία. Τους γνωστούς υπόπτους.

Αυτά ήταν τα χειρότερα νέα που είχα να ακούσω από την εποχή που ο Τζόνι Ρότεν λεγόταν Τζόνι Λίντεν -ή ανάποδα γιατί το έχω κλέψει από το K K Μοίρη- και από την εποχή που η μάνα μου άκουσε για το Τσέρνομπιλ και τρέχαμε για γάλα στο Βερόπουλο μαζί με τη μισή Αθήνα. Αν το 30% των αντρών, όπως ακούγεται, πάσχει, τότε πρόκειται για νόσο επιδημικών διαστάσεων. Χειρότερη και από τη πανώλη που, για πλάκα, μάζεψε 20 με 40 εκατομμύρια ψυχές.

«Που είναι η νόσος;» λέω! Πού;

Αλλά η επιδημία αυτή χτυπάει τους άντρες. Και όχι στο χέρι ή στο μάτι αλλά σε ό,τι πολυτιμότερο έχουν. Και εκεί είναι που ανησυχώ και αρχίζω να ψάχνω. Ναι! Ψάχνω απεγνωσμένα να μάθω αν είμαι φορέας της νόσου, σκεπτόμενος ότι αν όντως το ποσοστό είναι 30%, αυτό από μόνο του θα έπρεπε να δικαιολογεί μια φυσιολογική κατάσταση; Που είναι, δηλαδή, τα όρια φυσιολογικού και ασθένειας;

Ψάχνοντας, τόσο σε βιβλιογραφικές πηγές όσο και στα infomercial που κατακλύζουν το ίντερνετ ανακαλύπτω το πρώτο «διαμάντι». Τον ορισμό της ασθένειας και μάλιστα σε τρεις αλληλοσυμπληρούμενες εκδοχές:

Πρόωρη εκσπερμάτιση:

- Όταν ο άντρας εκσπερματώνει νωρίτερα από ό,τι επιθυμεί.

- Όταν ο άντρας εκσπερματώνει νωρίτερα από ό,τι η σύντροφος του επιθυμεί.

- Όταν ο άντρας εκσπερματώνει νωρίτερα από ό,τι ο ίδιος ή η σύντροφος του επιθυμεί.

Εδώ δηλαδή υπάρχει μια ασθένεια που ορίζεται σε σχέση με επιθυμίες; Έχω υπερκόπωση, για παράδειγμα, επειδή θέλω να πάω να παίξω μπάλα και δεν μπορώ; Ή, έχω υπερκόπωση γιατί η γυναίκα μου θέλει να βγούμε για ποτό και δεν μπορώ; Ή, έχω υπερκόπωση γιατί εγώ θέλω να παίξω μπάλα, η γυναίκα μου θέλει να πάμε βόλτα στο Σούνιο και εγώ δεν μπορώ;

Ψάχνοντας λίγο περισσότερο για να βγω από τις πρώτες σελίδες των αποτελεσμάτων του Google που πιεστικά προσπαθούν να μου πουλήσουν πληροφορία –ίσως και καμιά αγωγή- ανακαλύπτω έναν ακόμη ορισμό που φαίνεται πιο σοβαρός! Ναι καλά:

Πρόωρη εκσπερμάτιση:

Όταν ο άντρας εκσπερματώνει πριν ικανοποιήσει σεξουαλικά τη σύντροφο του.

Δηλαδή εγώ έχω την ασθένεια αλλά νοσεί η σύντροφος μου. Κάτι δηλαδή σαν υποβολή ή μεταφορά αρνητικής ενέργειας.

Έχω ήδη αρχίσει να ξεπερνάω τον αρχικό μου τρόμο αλλά ακόμα το σοκ είναι μεγάλο και δεν μπορώ να πανηγυρίσω. Αναζητώ να δω πόσο πρόωρος είμαι. Αν πρόκειται όντως για ασθένεια, θα έχει μετρηθεί κάποιος μέσος όρος εκσπερμάτισης και θα μπορώ να υπολογίσω πόσο βαριά είναι η κατάσταση μου. Θα βρω το κατάλληλο νούμερο, το κατάλληλο ποσοστό θα με εντάξω πιεστικά σε αυτό και θα βγω στην κοινωνία με το κεφάλι ψηλά.

Αμ δε! Συνεχίζοντας την έρευνα, για λίγο ακόμα, μαθαίνω ότι η καταραμένη η επιστήμη το ψάχνει πιο αναλυτικά. Επειδή υπάρχει μεγάλη ποικιλότητα στο πόσο χρειάζεται ένας άντρας για να φτάσει σε οργασμό, άρχισε πρόσφατα να χρησιμοποιεί σαν κριτήριο το πόσο θέλει η γυναίκα να κρατήσει το σεξ σε σχέση με το πόσο κάνει ένας άντρας για να τελειώσει.

Σαν το πρώτο γκολ της εθνικής στο προχθεσινό παιχνίδι. Εκεί που νομίζεις ότι έχεις ξορκίσει του δαίμονες τρως την ισοφάριση και βρωμάει τεσσάρα. Χάνομαι λίγο αλλά δεν εγκαταλείπω. Αν είσαι, λέει, κάτω από ενάμιση λεπτό πρόωρος είσαι εντάξει. Ενώ αν είσαι πάνω από δύο τότε παίρνεις με την αξία σου διάγνωση ΠΕ (πρόωρη εκσπερμάτιση) και την κάνεις τατουάζ στο μπράτσο σου με πυρωμένο σίδερο. Και πάνω που ξεδιπλώνω το μανίκι έρχεται η λύτρωση: Η μέση χρονική διαφορά στο γενικό πληθυσμό είναι 7 με 10 λεπτά.

Θεωρίες συνομωσίας

Ήμαρτον θεέ μου. Δηλαδή εδώ μιλάμε για μια ασθένεια, για την οποία ασχολούνται οι σεξολόγοι 5 και πλέον δεκαετίες χωρίς να έχουν καταλήξει σε ορισμό, χωρίς να μπορούν να βγάλουν κάποιους χρόνους, προσδιορίζοντας την σε σχέση με τις γυναίκες και βγάζοντας το μεγαλύτερο ποσοστό των αντρών πάσχοντες. Κάτι τρέχει λέω μέσα μου! Κάτι δεν πάει καλά και αρχίζω τις θεωρίες συνομωσίας.

Η πρόωρη εκσπερμάτιση είναι εφεύρεση φεμινιστικών κύκλων που έχουν κρίση ταυτότητας και υιοθετούν πατριαρχικά στερεότυπα. Αυτά που με (μας) θέλουν άντρα, αρσενικό με τα όλα μου, να χτυπάω το χέρι στο τραπέζι. Υπερμαραθωνοδρόμο στο κρεβάτι με πρωταρχική αποστολή να προσπαθώ για το δικό τους οργασμό που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα έρθει. Όχι γιατί δεν έκάνα κάτι καλά, αλλά γιατί δεν έπλυνα τα πιάτα με ξίδι και άφησα ένα ζευγάρι κάλτσες πεταμένες στο μπάνιο.

Ερωτοδικεία

Το γυναικείο χαλκείο είναι αδίστακτο και η συνομωσία καλά οργανωμένη από κάθε άποψη. Η κεντρική προσπάθεια στηρίζεται στο να μου (μας) δημιουργήσει συναισθήματα ενοχής. Με τη γκρίνια, με τη μουρμούρα, με τα μούτρα με το «Τι; Κιόλας;». Στήνει έκτακτα δικαστήρια και μου απαγγέλλει κατηγορίες: «Τελειώνεις μέσα σε λίγα λεπτά; Είσαι κακός εραστής.»

Το έγκλημα, φυσικά, δικάζεται σε βαθμό κακουργήματος, η δική είναι συνοπτική και ετυμηγορία προαποφασισμένη: Ένοχος για ΠΕ. «Στην πυρά, στην πυρά» φωνάζει το ακροατήριο. Αλλά το σώμα των ενόρκων είναι επιεικές.

Επικαλείται και πάλι την επιστήμη και μου αναγνωρίζει ελαφρυντικά: «Φαίνεται ότι οι πρώιμες αυνανιστικές εμπειρίες παίζουν ρόλο στις σεξουαλική αντίδραση ενός άντρα». Από μικρός δηλαδή, χωρίς να το ξέρω εκπαιδευόμουν στην παρανομία. Με τον παππού και τη γιαγιά στο σπίτι, έμπαινα στην τουαλέτα δήθεν για πιπί, και φρόντιζα να τους ξεγελάσω. Ούτε λεπτό για χάσιμο.

«Το 80 έως 90% των ανδρών μπορούν να μάθουν να το ελέγχουν καλύτερα με θεραπεία» λέει πάλι η επιστήμη, και το δικαστήριο με αφήνει ελεύθερο με περιοριστικούς όρους υπό την προϋπόθεση να κάνω θεραπεία. Και εξαντλώντας τα δημοκρατικά του ήθη σε μια εποχή πραιτόρων μου δίνει και επιλογές: Με φάρμακα, χωρίς φάρμακα, με ψυχολογική υποστήριξη, με κατάλληλες ασκήσεις! Ιδού μεταξύ ποίων μεθόδων πρέπει να διαλέξω:

Κρέμες απευαισθητοποίησης

Κυκλοφορούν σκέτες ή με προφυλακτικά και έχουν ως βάση ουσίες όπως η βενζοκαΐνη. Μειώνουν την αίσθηση της διείσδυσης και παρατείνουν τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής. Ακούγεται λίγο σαν παστίτσιο χωρίς μπεσαμέλ και αλάτι αλλά το σώμα των ενόρκων είναι σαφές. Η ουσία του σύγχρονου σεξ δεν είναι η γεύση αλλά το σαβούρωμα.

Stop Start

Σε ευθεία αναλογία με τους Pixies που επινόησαν τη γνωστή μουσική μέθοδο και τους Nirvana που την τελειοποίησαν, τα σταματοξεκινήματα προϋποθέτουν καλή επικοινωνία. Όταν νιώθω ότι φτάνω στον προορισμό, θα το ανακοινώνω και θα σταματώ αφήνοντας την Ιθάκη να με περιμένει. Ένα ταξίδι όλο ούριο άνεμο και εγώ όποτε βλέπω στεριά θα γυρνώ το πανί ανάποδα.

Ζούλα το

Η μέθοδος ζούλα το στηρίζεται στη μηχανική καταστολή του οργασμού. Όταν καταλαβαίνω ότι οι στροφές του κινητήρα έχουν φτάσει στα κόκκινα, θα βάζω τον κόφτη και θα αποσύρω τον κύλινδρο πιέζοντας για 20 δευτερόλεπτα στη βάση του εκεί που συναντά τις σφαίρες. Ο κίνδυνος να χτυπήσω μπιέλα ούτε που τους νοιάζει φυσικά.

Αντικαταθλιπτικές αγωγές

Μα δεν είμαι καταθλιπτικός λέω στους ενόρκους. Τα φάρμακα αυτά (όπως Prozac ή άλλοι αναστολείς νευροδιαβιβαστικών ουσιών) χορηγούνται μόνο σε βαριές περιπτώσεις.

Η λύτρωση

Δεν έχω άλλη επιλογή. "If you can’t do the time don’t to the crime" είχε πει ο Τζόι στον Τσάντλερ (στα "Φιλαράκια") και είμαι έτοιμος να αρχίσω να χαπακόνομαι. Και εκεί ως από μηχανής θεός έρχεται ο γνωστός σεξολόγος Άλφρεντ Κίνζι. Το μάτι μου παίρνει μια αναφορά στις κλασσικές του έρευνες: Τα τρία τέταρτα των αντρών εκσπερματώνουν εντός δύο λεπτών σε πάνω από τις μισές σεξουαλικές τους επαφές.

Είμαι φυσιολογικός! Δε θα χρειαστούν φάρμακα, δε θα χρειαστεί υποστήριξη και όταν θα έρθει το θέμα στο τραπέζι θα έχω και εγώ τα επιχειρήματα μου. Η ανακούφιση μεγάλη. Στην πραγματικότητα τόσο μεγάλη που σκέφτομαι να πάω κατευθείαν σπίτι, να κρατηθώ για δέκα ολόκληρα λεπτά και να βγάλω τη ρετσινιά από πάνω μου για πάντα.

MEN

Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας (ΚΣΑΥ), περίπου 3 στους 7 άντρες που ζητούν βοήθεια για κάποιο θέμα σεξουαλικής φύσης παρουσιάζουν πρόωρη εκσπερμάτιση.

Από τώρα;

Είναι μια φράση που αρκετοί άντρες την έχουν ακούσει και αρκετές γυναίκες, αν δεν την έχουν πει, σίγουρα την έχουν σκεφτεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει πάντα ότι ο άντρας έχει πρόβλημα.

«Πρόωρη» ή «γρήγορη» ορίζεται η εκσπερμάτιση έπειτα από ελάχιστο σεξουαλικό ερεθισμό πριν ή λίγο μετά τη διείσδυση του πέους κατά την επαφή και πριν ο άντρας το θελήσει. Ωστόσο, σύμφωνα με έναν άλλο ορισμό, ένας άντρας έχει πρόωρη εκσπερμάτιση (ΠΕ) όταν δεν καταφέρνει τουλάχιστον τις μισές φορές να οδηγήσει (με σεξουαλική διείσδυση) σε οργασμό μια σύντροφο που δεν έχει σεξουαλικό πρόβλημα και με την οποία έχει συχνές ερωτικές επαφές.

Τι να φταίει…

Η ΠΕ μπορεί να παρουσιαστεί από την αρχή της σεξουαλικής ζωής ή μεταγενέστερα. Οφείλεται συνήθως σε ψυχολογικούς παράγοντες, μπορεί όμως να ευθύνονται και βιολογικοί παράγοντες ή ένας συνδυασμός αυτών.

Ψυχολογικοί

1. Η συνήθεια της βιασύνης

Λόγω πίεσης χρόνου, ειδικά όταν οι συνθήκες των πρώτων επαφών δεν επιτρέπουν στον άντρα να είναι αρκετά χαλαρός, υπάρχει το ενδεχόμενο να παρουσιάσει γρήγορη εκσπερμάτιση. Αν αυτές οι «βιαστικές» συνθήκες κάτω από τις οποίες πραγματοποιείται η ερωτική επαφή επαναλαμβάνονται, ο άντρας φαίνεται τελικά πως «μαθαίνει» στο συγκεκριμένο τρόπο.

2. Σεξουαλική τεχνική

Κάποιοι άντρες χρησιμοποιούν ασυνείδητα τεχνικές (για παράδειγμα, σκέφτονται κάτι άλλο κατά τη διάρκεια της επαφής) τις οποίες όμως έχουν οι ίδιοι αναπτύξει συνειδητά κατά τις πρώτες σεξουαλικές εμπειρίες τους. Κάποιοι άλλοι άντρες όμως έχουν εκπαιδεύσει τον εαυτό τους να επικεντρώνεται σε αυτό που τους ερεθίζει με αποτέλεσμα να εκσπερματίζουν γρήγορα.

3. Άγχος

Εξαιτίας του άγχους ο άντρας πολλές φορές δεν απολαμβάνει την επαφή, καθώς υποσυνείδητα πιέζεται και τελικά οδηγείται σε γρήγορη εκσπερμάτιση. Και σε αυτή την περίπτωση μπορεί τελικά να έχει μάθει τον εαυτό του να ακολουθεί αυτό το συγκεκριμένο τρόπο κατά τις πρώτες εμπειρίες και να συνεχίζει και αργότερα.

4. Συχνότητα επαφών

Όταν η συχνότητα των σεξουαλικών επαφών είναι μικρή, αυξάνονται τα οποιαδήποτε προβλήματα μεταξύ του ζευγαριού, και κατά συνέπεια και τα προβλήματα σεξουαλικής φύσης.

5. «Ψυχοδυναμικές» ερμηνείες

Η ΠΕ μπορεί να σχετίζεται με μια «ναρκισσιστική» τάση του άντρα (επικέντρωση στο «εγώ» του) ή με την ύπαρξη ασυνείδητου μίσους προς τη γυναίκα.

Βιολογικοί

6. «Εξελικτικές» θεωρίες

Η ΠΕ ίσως είναι αποτέλεσμα μιας «εκ φύσης» τάσης του άντρα που έχει διαμορφωθεί στην πορεία της εξέλιξής του. Σύμφωνα με αυτήν, η μικρής διάρκειας συνουσία με όσο το δυνατόν περισσότερα θηλυκά έθετε τη βάση σε προηγούμενες εποχές για μια πιθανή γενετική προδιάθεση ΠΕ στους απογόνους του.

7. Ευαισθησία του πέους

Οι άντρες με ΠΕ ίσως εμφανίζουν μεγαλύτερη ευαισθησία στην περιοχή του πέους. Η διαταραχή είναι πιο σπάνια στις μεγαλύτερες ηλικίες διότι τότε, λόγω διαφόρων παραγόντων, όπως ασθένεια, ίσως η ευαισθησία να μειώνεται.

8. Επίπεδα και ευαισθησία των υποδοχέων

Η ΠΕ μπορεί να συσχετίζεται με τα επίπεδα των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο (που συνδέονται με την εκσπερμάτιση) και την ευαισθησία των ανάλογων υποδοχέων.

9. Βαθμός διεγερσιμότητας

Οι άντρες με ΠΕ εμφανίζουν γρηγορότερη σεξουαλική διέγερση από ό,τι όσοι δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα.

10. Ταχύτητα αντανακλαστικού

Στους άντρες με ΠΕ το αντανακλαστικό της εκσπερμάτισης λειτουργεί υπερβολικά γρήγορα. Μπορεί ακόμα να σχετίζεται με προβληματικό «βουλβοσηραγγώδες» αντανακλαστικό (ο βολβοσηραγγώδης είναι μυς που συμμετέχει στην εκσπερμάτιση).

11. Επίπεδα «σεξουαλικών» ορμονών

Η μεταβολή των επιπέδων των ορμονών που σχετίζονται με το σεξ, όπως της τεστοστερόνης, της FSH, της LH και της προλακτίνης, ενδεχομένως να παίζει ρόλο.

12. Γενετική προδιάθεση

Πιθανόν να οφείλεται σε γενετική προδιάθεση που σχετίζεται ακόμα και με την κατασκευή του σώματος και των γεννητικών οργάνων.

13. Φλεγμονές & σεξουαλικά προβλήματα

Φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος ή σεξουαλικές διαταραχές (π.χ. στυτική δυσλειτουργία) μπορεί να προκαλέσουν ΠΕ.

Είναι μια μορφή σεξουαλικής ανικανότητας στις πολύ ακραίες μορφές της όπου αμέσως μετά την διείσδυση...του πέους στον κόλπο η και πριν ο άντρας εκσπερματώνει. Δεν μπορεί να υπάρξει σεξουαλική σχέση σε αυτές τις περιπτώσεις.
Είναι γνωστό ότι όσο πιο ενωρίς στην ζωή του έχει σχέσεις και επαφές με γυναίκες ο άντρας τόσο πιο πολύ αποφεύγει τον αυνανισμό και την αυτοϊκανοποίηση, που τώρα θεωρείται η γενεσιουργός αιτία του προβλήματος. Υπάρχουν και άλλοι λόγοι που θα αναφέρουμε πιο κάτω .
Τα προβλήματα της πρόωρης εκσπερμάτωσης ανησυχούν κυρίως τους νεότερους άνδρες. Η αγωνία για την επίδοσή τους δεν σχετίζεται με προβλήματα στύσης, αλλά με την ανικανότητα να ελέγχουν την εκσπερμάτωσή τους αρκετά, ώστε να μπορούν να ικανοποιούν την παρτενέρ τους. Οι άνδρες που έχουν τάση να εκσπερματώνουν πρόωρα, είναι περισσότεροι από όσους φανταζόμαστε, αλλά αυτό το μειονέκτημα εξαφανίζεται καμιά φορά με την ηλικία. Όταν κάποιος συνηθίζει να κάνει έρωτα με την ίδια γυναίκα, κατορθώνει πιο εύκολα να συγκρατείται ή να εφαρμόζει πιο κατάλληλες τεχνικές, που αναστέλλουν την εκσπερμάτωση. Αν το πρόβλημα δεν υποχωρεί, τα αίτια είναι σίγουρα βαθύτερα, αλλά και πάλι αντιμετωπίζεται με τη βοήθεια ειδικού.
Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα τι προκαλεί τον ενθουσιασμό για γρήγορη εκσπερμάτωση και είναι σίγουρο πως ορισμένοι άνδρες αντιδρούν ταχύτερα από άλλους. Οι βιασύνες της εφηβείας οδηγούν πολλές φορές τον ενήλικο στη γρήγορη εκσπερμάτωση. Όσοι υποφέρουν από αυτό το πρόβλημα διαιωνίζουν τον τρόπο με τον οποίο αυνανίζονταν κατά την εφηβεία.
Πολλές με ρωτούν εάν το πρόβλημα της πρόωρης εκσπερμάτωσης είναι το αποτέλεσμα μιας προσωρινής ή μόνιμης κατάστασης ,συχνά είναι πολύ προσωρινό άλλοτε είναι αποτέλεσμα λανθασμένης τακτικής στη διαδικασία της σεξουαλικής διέγερσης.
Το πέος έχει μια φυσιολογική στύση και αποκτά το μεγαλύτερό του μέγεθος τη στιγμή της αποκορύφωσης. Η εκσπερμάτωση είναι πρόωρη, όταν συμβαίνει μόλις η βάλανος έλθει σε επαφή με το αιδοίο και εισχωρήσει στον κόλπο. Επίσης, όταν προκαλείται από τα χάδια στη διάρκεια των προκαταρκτικών ερωτικών παιχνιδιών και πριν από τη διείσδυση. Αμέσως μετά την εκσπερμάτωση, το πέος χαλαρώνει και ξαναγυρίζει στο φυσιολογικό του μέγεθος.
Η πρόωρη εκσπερμάτωση αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για τη συνουσία και αναστατώνει και τους δύο παρτενέρ. Συμβαίνει κυρίως σε πολύ νευρικούς και ευέξαπτους άνδρες ή επίσης πολύ συχνά σε όσους είναι θύματα μιας στενόμυαλης παιδείας και κοινωνικοθρησκευτικών ταμπού.
Η πρόωρη εκσπερμάτωση παρατηρείται επίσης ύστερα από μια παρατεταμένη περίοδο σεξουαλικής αποχής ή όταν ο ερωτικός σύντροφος είναι καινούριος ή όταν η διέγερση είναι πιο έντονη από άλλες φορές. Υπάρχουν, ωστόσο, τρόποι για να ξεπεραστεί το πρόβλημα.
Πως μπορεί να βοηθήσει η γυναίκα
Εάν γνωρίζει ότι υπάρχει το πρόβλημα πρέπει πρώτα από όλα να αποφασίσει εάν θέλει και έχει το κουράγια να ασχοληθεί με τον άντρα αυτόν διότι θα αργήσει κάπως να βελτιωθεί η κατάσταση.
Η στάση της στη σεξουαλική πράξη αρχικά θα πρέπει να είναι εκούσια απαθής. Μη σφίγγετε τους κολπικούς σας μυς γύρω από το πέος του συντρόφου σας και μην κουνάτε καθόλου τη λεκάνη σας.
Αποφύγετε να προκαλέσετε τη διέγερσή του με επιφωνήματα και σεξόλογα. Μη φορώντας σέξι νυχτικό και μεθυστικό άρωμα.
Να ενθαρρύνετε τον παρτενέρ σας να κάνει έρωτα πολλές απανωτές φορές. Έτσι, και αν ακόμα έχει πρόωρη εκσπερμάτωση στην αρχή, θα μπορεί μετά να απολαμβάνει τη σεξουαλική επαφή. Εάν δεν μπορεί να φέρει απανωτές στύσεις εκεί είναι το πρόβλημα ,αυτό συμβαίνει στους μεσήλικες , και εκεί είναι που χρειάζονται φάρμακα που βοηθούν την στύση.
Να ζητάτε από το ταίρι σας να κάνετε έρωτα, όταν δεν το αναμμένη και η διέγερσή του δεν είναι πλήρης. Άλλες καλές στιγμές για να κάνετε έρωτα, είναι όταν ξυπνάει και η στύση του προέρχεται από τη συσσώρευση ούρων στην κύστη, αυτή η στύση δεν είναι τοσο αισθησιακή και διαρκεί αρκετά για να το απολαύσετε εσείς.
Τεχνικές που μπορεί να βοηθήσουν για να καθυστερείτε την εκσπερμάτωση
Εκτός από την τεχνική του σφιξίματος, ο άνδρας πρέπει να εξασκείται κατάλληλα, ώστε να ελέγχει την εκσπερμάτωση. Με τη συμπαράσταση της συντρόφου του, ο άνδρας μπορεί να αρχίσει την εξάσκησή του ακολουθώντας τις τρεις φάσεις της εξής μεθόδου:
1) Να κάνετε έρωτα χωρίς επαρκή διέγερση και να διακόπτετε πριν την εκσπερμάτωση.
2) Η γυναίκα μπορεί να βοηθήσει με το να είναι αυτή από πάνω ζητώντας από τον σύντροφο της να είναι ακίνητος κρατώντας το πέος σε στύση και σφικτά με τα δάκτυλα του, μερικα ζευγάρια βρίσκουν ότι περίσφιξη του πέους με ειδικό ελαστικό η ειδικό προφυλακτικό βοήθα αρκετά.
3) Να κάνετε έρωτα φορώντας ένα πολύ χοντρό προφυλακτικό το οποίο μειώνει την αίσθηση, φορέστετο έστω με μερική διέγερση και χωρίς εκσπερμάτωση. Στην αγορά υπάρχουν και ειδικά προφυλακτικά τα οποία έχουν αναισθητική ουσία τόση όση να επιβραδύνει κάπως την εκσπερματώσει.
Χρειάζεται, φυσικά, μεγάλη πρακτική εξάσκηση - για άλλους περισσότερη και για άλλους λιγότερη - ώσπου να είστε σε θέση να καθυστερείτε την εκσπερμάτωση.
Όταν όμως τα καταφέρετε, η ικανοποίηση που θα νιώσετε θα είναι μεγάλη. Η αγωγή αυτή, όπως άλλωστε και όλες οι άλλες που έχουν ως αντικείμενο τα σεξουαλικά προβλήματα, προϋποθέτει τη συνεργασία της παρτενέρ σας στις θεραπευτικές ασκήσεις σας
Οι σεξολόγοι ερευνητές Μάστερς και Τζόνσον, επινόησαν και την πιο κάτω τεχνική του σφιξίματος του πέους από την σύντροφο. Εγώ δεν έχω πειστεί ότι βοήθα αρκετά ζευγάρια.
Σκοπός της είναι να επανεκπαίδευση τον εγκέφαλο να ελέγχει το αντανακλαστικό της εκσπερμάτωσης. Μπορεί να εφαρμοστεί είτε μόνο από τον άνδρα είτε με τη βοήθεια της παρτενέρ του. Οι σεξολόγοι παρακολουθούν συνήθως τα ζευγάρια που ακολουθούν τη θεραπεία. Ωστόσο, είναι εύκολο να την εφαρμόσει κανείς χωρίς τη βοήθεια των ειδικών. Στην αρχή η γυναίκα ερεθίζει το πέος του συντρόφου της, ώσπου να έχει στύση. Εκείνος θέλει να εκσπερματώσει. Η γυναίκα τότε, για να αποτρέψει τον οργασμό του, πιέζει για μερικά δευτερόλεπτα την άκρη του πέους του με τον αντίχειρα στο χαλινό και με το δείκτη και το μεσαίο δάχτυλο στην ακρολοφία της βαλάνου. Μόλις ο άνδρας της πει πως η ανάγκη του να εκσπερματώσει υποχώρησε, εκείνη αρχίζει πάλι να τον χαϊδεύει. Κάθε φορά που ο άνδρας αισθάνεται ότι πρόκειται να φτάσει στην αποκορύφωση, ειδοποιεί την παρτενέρ του για να εφαρμόσει ξανά την τεχνική του σφιξίματος. Η διαδικασία διαρκεί γύρω στα δεκαπέντε με είκοσι λεπτά, έως τη στιγμή που ο άνδρας θέλει οπωσδήποτε να έχει οργασμό. Στην αρχή της θεραπείας η συνουσία πρέπει να περιορίζεται μόνο σε λίγα λεπτά.
Δυσκολίες στη στύση μπορει να οφείλονται και σε ψυχολογικά αίτια καθως και σε έντονο στρες.
Άλλες παθολογικές καταστάσεις όπως νευρολογικά νοσήματα και ο σακχαρώδης διαβήτης η καθαρά ορμονικά προβληματα μπορει να ευθύνονται για αυτό και όσο πιο ενωρίς αποταθείτε σε ειδικό ιατρό τοσο το καλύτερο. αυθόρμητες ή οι μη σεξουαλικές στύσεις που έχουν όλοι οι άνδρες, όπως άλλωστε και τα μικρά αγόρια, συμβαίνουν χωρίς την παραμικρή ερωτική διέγερση και αποδεικνύουν ότι ο μηχανισμός της στύσης λειτουργεί κανονικά.
Οι πρωινές, όπως και οι αυθόρμητες στύσεις ακολουθούν την καμπύλη της σεξουαλικής ζωτικότητας και η συχνότητά τους μειώνεται με την ηλικία. Η συχνότητα των στύσεων δεν είναι το μόνο πράγμα που αλλάζει, όσο ο άνδρας γερνά. Η στύση του ηλικιωμένου δεν είναι πλέον τόσο "ατσάλινη". Πολλοί πενηντάρηδες δυσκολεύονται να διατηρήσουν τη στύση τους.