Η σιλντεναφίλη (Βιάγκρα) επιτυχάνει τη μεγαλύτερη συγκέντρωσή της στο αίμα μέσα σε 30 έως 120 λεπτά, με μέσο όρο τα 60 λεπτά.
«Συνήθως η έναρξη της δράσης της αρχίζει μία ώρα μετά τη λήψη της, αλλά μπορεί να εμφανισθεί και στη μισή ώρα» μας ενημερώνει ο κ. Αντωνίου. «Τα γεύματα με πολλά λιπαρά δυσκολεύουν την απορρόφηση του φαρμάκου και μπορεί να μειώσουν τη συγκέντρωσή του στο αίμα κατά 29%». Συνιστάται, λοιπόν, η σιλνεταναφίλη να λαμβάνεται μία ώρα πριν από τη σεξουαλική πράξη και όχι μαζί με πλούσιο γεύμα ή κατανάλωση αλκοόλ.
«Η συνιστώμενη δόση σιλντεναφίλης κυμαίνεται από ένα χάπι (25 mg) έως και 100 mg (με δόση έναρξης το δισκίο των 50 mg)», συμβουλεύει ο κ. Αντωνίου. «Από μια τελευταία αμερικανική μελέτη βρέθηκε ότι το 75% των ασθενών προτιμούν το δισκίο των 100 mg, το 23% των 50 και μόνο το 2% των 25 mg».
Παρενέργειες
Oι κύριες παρενέργειες της σιλντεναφίλης, όπως φάνηκαν από πολλές έρευνες, είναι:
- Πονοκέφαλος (15,8%)
- Εξάψεις στο πρόσωπο (10,5%)
- Δυσπεψία (6,5%)
- Ρινική συμφόρηση (4,5%)
- Διαταραχές όρασης (2,7%)
- Διάρροια
«Φαίνεται ότι πολλές από τις παρενέργειες έχουν σχέση με τη δόση που παίρνουν οι ασθενείς και μπορεί να περιοριστούν με μείωση της δοσολογίας» λέει ο κ. Αντωνίου. «Δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις πριαπισμού». Από μία ανασκόπηση 18 κλινικών μελετών, η οποία περιελάμβανε 3.700 ασθενείς, παρατηρήθηκαν ελαφρές παρενέργειες στους 574, που ήταν όμως παροδικές. Ο πονοκέφαλος ήταν λόγος διακοπής του φαρμάκου στο 2,5% των ασθενών.
«Πρέπει να τονίσουμε με έμφαση ότι, λόγω της αγγειοδιασταλτικής δράσης της σιλντεναφίλης, η ταυτόχρονη λήψη της με νιτρώδη, μπορεί να ισχυροποιήσει τη δράση τους και να προκαλέσει έντονα υποτασικά φαινόμενα» προειδοποιεί ο κ. Αντωνίου. «Γι΄ αυτό αντενδείκνυται η χορήγησή της σε ασθενείς που λαμβάνουν νιτρώδη». Επίσης, καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση της σε ασθενείς που πάσχουν από στεφανιαία ανεπάρκεια, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, χαμηλή αρτηριακή πίεση (μικρότερη του 10) ή σε ασθενείς που παίρνουν πολλαπλά φαρμακευτικά σχήματα για την αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης. «Υπάρχουν ακόμα ειδικές οδηγίες από την FDΑ για ιδιαίτερη προσοχή σε ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου, αγγειακό επεισόδιο, αρρυθμίες υψηλού κινδύνου ή ασταθή στηθάγχη, καθώς και σε περιπτώσεις διαφόρων μορφών αμφιβληστροειδοπάθεια» τονίζει ο κ. Αντωνίου. Νεώτερες μελέτες σε άνδρες με σταθερή στεφανιαία νόσο και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια άσκησης έδειξαν ότι δεν επηρεάζονται αρνητικά από το χάπι.
0 σχόλια
Δημοσίευση σχολίου